Ένεση αναπτέρωσης του ηθικού του παραπαίοντος antigold «κινήματος» επιχειρεί η κα Κατερίνα Ιγγλέζη με άρθρο της στο φερέφωνο του ΣΥΡΙΖΑ, «Εφημερίδα των Συντακτών». (Ναι, εκεί που γράφει ο κάθε πικραμένος, αρκεί να είναι αντίθετος με την κυβέρνηση…).
Αφού κάνει ένα review εφ’ όλης της ύλης, αναμασώντας όλα τα χρησιμοποιούμενα κατά καιρούς σαθρά επιχειρήματα του «αγώνα», έρχεται και στην ταμπακιέρα:
«Η Χαλκιδική αποτελεί για τον ΣΥΡΙΖΑ παράδειγμα παραγωγικής ανασυγκρότησης. Η επένδυση θα διακοπεί, θα επιδιώξουμε αποχαρακτηρισμό της περιοχής από μεταλλευτική και άμεση προτεραιότητά μας θα είναι η αποκατάσταση της περιοχής που έχει πληγεί. Με κεντρική ιδέα την ήπια και αειφόρο ανάπτυξη, και σε άμεση και ειλικρινή συνεργασία με τις τοπικές κοινωνίες, θα καταφέρουμε να δώσουμε πνοή στον τόπο και να τον αποδεσμεύσουμε από τη… μονοκαλλιέργεια της μεταλλευτικής δραστηριότητας.»
Αυτά για όσους έχουν αμφιβολία για τις προθέσεις του ΣΥΡΙΖΑ. Να σημειώσουμε πως οι εξαγγελίες ΣΥΡΙΖΑ δεν έχουν καμία (μα καμία) σχέση με το antigold «κίνημα», αφού το τελευταίο απλά χρησιμοποιείται έντεχνα και έξυπνα από το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης για την εκπλήρωση των δικών του εξουσιαστικών στόχων. Αν νομίζετε πως ο Τσίπρας, η Ιγγλέζη και όλοι όσοι ποντάρουν και στους ψήφους των Χαλκιδιωτών για να αναρριχηθούν στην εξουσία θέλουν να έχουν καμιά σχέση για τους ενίοτε ενοχλητικούς «antigold» που κατά καιρούς δημιουργούν και αρνητική δημοσιότητα, γελιέστε… Το έχουμε πει και το ξαναλέμε: Το διακύβευμα είναι τα ψηφαλάκια… Όλα τα άλλα είναι αδιάφορα.
Η κα Ιγγλέζη τελειώνει το άρθρο της με την εξής ατάκα:
«Στο χωριό μου, την Ιερισσό, στην κεντρική πλατεία, υπάρχει ένα σύνθημα που λέει “μη φοβάστε, νικάμε”. Το κίνημα της Χαλκιδικής θα δικαιωθεί γιατί έχει δίκιο, αρχαίο όσο και το δάσος των Σκουριών, αυτονόητο όσο και το μέλλον των παιδιών μας».
Μήπως, τώρα που μας το θύμισε, να άλλαζε και το σύνθημα στην πλατεία; Φαντάζει τόσο ανεπίκαιρο, τόσο εκτός τόπου, χρόνου και πραγματικότητας…