ένα γράμμα χωρίς σχολιασμό: ο συνάδελφος αντώνης

antonis

«Φίλε Αντώνη,

Συνάδελφε Αντώνη. Όπως οι κομμουνιστές λένε ότι η πιο τρυφερή λέξη, που μπορεί να πει άνδρας σε άνδρα είναι σύντροφος, δηλαδή, αυτός που τρώει μαζί σου, εγώ σε λέω συνάδελφο, αυτός με τον οποίον νιώθω αδελφοσύνη, ίδιο αίμα,  ίδιο τρόπο παραγωγής φαγητού, ίδιου τρόπου πολέμου για την επιβίωση. Είσαι όπως είπες 25 χρονών, και δίνεις τη μάχη μαζί μου, εκεί κάτω, 180, 250, 600, 240 μέτρα κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας για ένα κοινό στόχο, την επιβίωση, την πρόοδο και την ανάπτυξη. Την ανάπτυξη τη δική σου, τη δική μου αλλά και των οικογενειών μας. Αυτή που έχω, αυτή που θα αποκτήσεις,  αυτή που σε έχει.

Αντώνη, πρέπει να τους δώσουμε να καταλάβουν, ότι δεν υπάρχει μόνο μαύρο και άσπρο. Υπάρχουν πολλά χρώματα στη γη που σε κάνουν να είσαι χαρούμενος μαζί με πολλούς ανθρώπους παρέα. Δεν θέλουμε  την καταστροφή του τόπου μας. Θέλουμε την ευημερία του. Εμείς είμαστε οι θεματοφύλακες των όρων περιβαλλοντικών επιπτώσεων. Εμείς θα διαφυλάξουμε ότι όλα θα πάνε κατ’ ευχήν. Διότι εμείς είμαστε μπροστά. Εμείς θα καταλάβουμε πρώτοι αν κάτι πηγαίνει στραβά. Και δεν θα αφήσουμε σε κανένα να παίξει με το μέλλον των παιδιών μας. Των δικών μου που έχω, των δικών σου που θα αποκτήσεις. Όλα αυτά τα λέω διότι δεν μου έχει δώσει κανένα δικαίωμα η ‘εταιρεία’ να πω κάτι διαφορετικό.

Πραγματικά, όταν είδα τον παππού σου, να δείχνει το τατουάζ της Κορέας, έναν άνθρωπο που πολέμησε για τους συμμάχους, στην άλλη άκρη της γης, 85 χρονών τώρα, δίπλα από τον πατέρα σου που έχει δουλέψει περίπου 30 χρόνια στις στοές, το μόνο που έχω να σου επιδείξω είναι σεβασμός.

Σε σέβομαι για τον πατέρα σου, για τον παππού σου και για σένα που ξεκινάς τη ζωή σου ακολουθώντας την παράδοση.

Αυτοί είναι οι μεταλλωρύχοι.»

Δείτε το λινκ του βίντεο στο τέλος του άρθρου της Καθημερινής εδώ.

[ΠΗΓΗ: http://mion240w.blogspot.gr/, 24/02/2015]