Διαβάζω στο μπλογκ του ΣΥΡΙΖΑ Χαλκιδικής την ανακοίνωση της Ο.Μ. ΣΥΡΙΖΑ Ιερισσού σαν αντίδραση στις δηλώσεις του πρωθυπουργού για τις Σκουριές (διαβάστε εδώ). Αυτή που διάβασε η κα Ιγγλέζη στη σημερινή συνεδρίαση της ΚΕ του κόμματος, και αναρωτιέμαι για ακόμη μια φορά τι είναι τελικά αυτό το πολιτικό μόρφωμα που ονομάζεται ΣΥΡΙΖΑ…
Διαβάστε τι λέει: «Την ίδια στιγμή, ο πρωθυπουργός και πρόεδρος του κόμματος που προεκλογικά δεσμευόταν για το κλείσιμο των Σκουριών από την κυβέρνηση της Αριστεράς δεν προχώρησε σε οποιαδήποτε τύπου αποσαφήνιση σχετικά με το πότε θα συμβεί αυτό, δεδομένου ότι εδώ και πέντε μήνες το κίνημα της Χαλκιδικής λαμβάνει μόνο υποσχέσεις». Επειδή ο Τσίπρας δεσμευόταν προεκλογικά για το «κλείσιμο των Σκουριών» νομίζετε πως μπορεί και να γίνει; Και για μισθούς σε επίπεδα 2009 δεσμευόταν… Είδε κανείς φως; Α, και αν έχετε την ψευδαίσθηση πως έχετε «κυβέρνηση Αριστεράς», μ’ήπως να το ξανασκεφθείτε; Πάντως να ξέρετε πως όλη η υπόλοιπη Ελλάδα το έχει γραμμένο στα παλαιότερα των υποδημάτων της το «κίνημα της Χαλκιδικής»… Ξυπνήστε και ανοίξτε κανένα παράθυρο… Ξημέρωσε…
Ποιος ΣΥΡΙΖΑ έγραψε αλήθεια αυτή την ανακοίνωση που τη θεωρώ προσβλητική για το πρόσωπο του ίδιου του Τσίπρα; Ο «αντιμνημονιακός-Λαφαζανιακός» ΣΥΡΙΖΑ; Ο «ορθόδοξος-προεδρικός»; Ο antigold ΣΥΡΙΖΑ Χαλκιδικής που κινείται στο δόγμα «ότι δεν είναι antigold είναι εχθρός»;
Τι περιμένετε δηλαδή σύντροφοι; Να επιμείνει ο Τσίπρας στις προεκλογικές (και λίγο μετεκλογικές) εξαγγελίες τύπου «Προγράμματος Θεσσαλονίκης»; Δεν σας πείραξε σύντροφοι η συμφωνία με τους δανειστές και σας πείραξε που δεν είπε ο Τσίπρας πως θα διώξει την Ελληνικός Χρυσός από την Χαλκιδική; Κολλημένοι, παρωπιδικοί και βολεμένοι αριστεροί του καναπέ… Εσείς οι ίδιοι είστε που θα ρίξετε την πρώτη αριστερή κυβέρνηση στην Ελλάδα. Ακριβώς αυτό… Διότι τέτοιοι υποκριτές είστε… Να ρωτήσω και μήπως είστε και υπέρ του plan B, τύπου Βαρουφάκη-Λαφαζάνη, ή μήπως ανήκετε στους θαυμαστές της Ζωής Κωνσταντοπούλου;
Βγείτε επιτέλους έξω στον αληθινό κόσμο, και ρωτήστε και την άποψη αυτών που βγάζουν ένα μεροκάματο στα σπλάγχνα της γης και αγωνιούν για το μέλλον τους… Κολλημένα μυαλά…