Μετά τον τρεμολίτη, το ραδιενεργό ουράνιο…
Μας θυμίζει η «Karfitsa» πως με διαγωνισμό που προκηρύχθηκε από το κράτος, μια περιοχή στο Κιλκίς περίπου 90.000 στρεμμάτων, η οποία περιλαμβάνει 12 χωριά, έχει χαρακτηριστεί μεταλλευτική ζώνη και έχει κατοκυρωθεί στην εταιρεία «ΑΚΤΩΡ», ωστόσο ως σήμερα δεν έχει υπογραφεί κάποια σύμβαση και δεν έχει περάσει από τη Βουλή, καθώς κάτοικοι της περιοχής και φορείς του νομού από το 2013 προσέφυγαν στη Δικαιοσύνη κατά της απόφασης της επιτροπής που έκανε την κατακύρωση του διαγωνισμού και περιμένουν τη δικαστική απόφαση.
Όπως λέει στην Karfitsa ο Ομότιμος Καθηγητής του τμήματος Γεωλογίας του ΑΠΘ, Σαράντης Δημητριάδης, το ότι υπάρχουν κάποια κοιτάσματα στην περιοχή του Κιλκίς είναι από πολύ παλιά γνωστό. «Από την τουρκοκρατία είχαν γίνει κάποιες μικρές προσπάθειες εκμετάλλευσης σε αυτόν τον χώρο, περίπου 90.000 στρεμμάτων, γιατί για αυτόν έγινε ο διαγωνισμός. Είναι μια μεγάλη έκταση στην περιοχή των Κρουσίων, προς τους πρόποδες και περιλαμβάνει 12 χωριά, τα οποία δεν ξέρω τι θα γίνει αν θελήσουν να εκμεταλλευτούν αυτόν τον χώρο και προχωρήσουν στην εκμετάλλευση, όπως λένε. Οι πρώτοι τους στόχοι ήταν τρεις. Στην περιοχή του Γερακαριού, του Δίβουνου και της Βάθης. Το κυρίως και το πιο γνωστό κοίτασμα ήταν αυτό το οποίο είναι στη Βάθη» αναφέρει ο κ. Δημητριάδης.
«[…] Εκείνο, όμως, το οποίο είναι το ιδιαίτερα σημαντικό είναι ότι στο κυριότερο κοίτασμα, στη Βάθη, εκεί μέσα υπήρχε από παλιά, είναι γνωστό και έχουμε όλα τα στοιχεία, τα οποία είχαν αποκρυβεί από το υπουργείο, ότι αυτό είναι ουρανιούχο. Και έχει ουράνιο σε ποσότητα η οποία είναι 70 φορές περισσότερη από όσο είναι ο χρυσός. Τώρα αν αυτό νομίζετε ότι έχει κάποια αξία θα σας πω ότι το ουράνιο είναι ένα πολύ φτηνό μέταλλο. Υπάρχει μια τεράστια παραγωγή παγκοσμίως και η αξία του είναι πάρα πολύ μικρή, συγκρίσιμη με το σίδηρο για παράδειγμα» τονίζει ο κ. Δημητριάδης. Όπως λέει, όμως, δεν είναι μόνο ασύμφορο. «Εάν εξορύξουν για οτιδήποτε άλλο, για χαλκό ή για χρυσό, θα εξορύξουν αναγκαστικά και το ουράνιο, το οποίο συνυπάρχει. Και αυτό δημιουργεί ένα τεράστιο πρόβλημα και για αυτόν που θα το πάρει να το εκμεταλλευτεί, δηλαδή θα έχει φοβερά περιβαλλοντικά κόστη, για την προστασία του περιβάλλοντος, των εργαζομένων, λόγω του ότι είναι ραδιενεργό στοιχείο και εξαιρετικά τοξικό. Εμπορεύσιμο δεν μπορεί να είναι, διότι αν βγαίνει μαζί με τα άλλα μέταλλα και συμπαράγεται, δύσκολα θα μπορέσουν να το εξάγουν, να το πουλήσουν. Κανένας δεν ζητάει ουράνιο, είναι πολύ φτηνό και αν θελήσουν να το απορρίψουν, θα το απορρίψουν στα μεταλλευτικά απόβλητα που θα μείνουν στην περιοχή. Αυτό είναι μια τοξική βόμβα φοβερή για την περιοχή. Δηλαδή θα πρέπει να πάρουν τέτοια μέτρα και τέτοιες μεθόδους καθαρισμού, που θα είναι εντελώς ασύμφορο το όλο έργο. Αυτά όλα τα είχαν αποκρύψει από το ΙΓΜΕ, δεν μπήκε πουθενά μέσα στο διαγωνισμό ότι εκεί πέρα είναι ουρανιούχο αυτό το πράγμα και όταν εμείς το ανακινήσαμε και το θίξαμε δεν ξέρανε τι να πουν και ίσως ένας λόγος για τον οποίο ίσως σταμάτησε να ενδιαφέρεται η εταιρεία υποψιάζομαι ότι μπορεί να είναι και αυτός» δηλώνει ο κ. Δημητριάδης.
Πρώτος στην καταστροφολογία, πρώτος στη σπέκουλα, πρώτος στα υποθετικά συμπεράσματα και τις θεωρίες συνομωσίας, πρώτος να τρέξει να κάνει δηλώσεις… Καθάρισε με την Χαλκιδική, και ανέλαβε το Κιλκίς τώρα… Πρέπει να είναι ανιαρή η ζωή ενός ομότιμου…