Να σας πως ως άλλος Κάλχας, από σήμερα τι θα γίνει αύριο στην πορεία στον Κάκαβο;
Λοιπόν, ιδού ένα πιθανότατο σενάριο: «Αγανακτισμένοι κάτοικοι της περιοχής» θα επιχειρήσουν να μπουν στο –έρημο– εργοτάξιο των Σκουριών με όση περισσότερο φασαρία μπορούν, ώστε να προκαλέσουν την αντίδραση των αστυνομικών δυνάμεων. Με τις πρώτες «αυθόρμητες» αψιμαχίες θα εμφανιστούν ως δια μαγείας και μολότοφ, καδρόνια, ίσως και άλλα εργαλεία όπως εκτοξευτήρες φωτοβολίδων, σφεντόνες κ.λπ. Απαραίτητα βέβαια και μάσκες… Όπως έχει δηλώσει και γνωστός γκουρού της «αντίστασης», “Όταν έρθουν τα ΜΑΤ το έχασαν το παιχνίδι” (βλέπε εδώ τη δήλωση).
Ήδη τα κανάλια και τα μπλογκ τύπου «Στο Κόκκινο», θα έχουν το υλικό που χρειάζονται για να υποστηρίξουν πηχυαίους τίτλους όπως: «Χιλιάδες κάτοικοι των Σκουριών (sic) διαμαρτύρονται για την αδράνεια της κυβέρνησης στην περιβαλλοντική καταστροφή» !!! Και άλλα τέτοια ευφάνταστα…
Και το επόμενο βήμα το γνωρίζετε ήδη… Ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος «ακούει πάντα τον λαό που τον στήριξε», (άλλο κι αυτό το παραμύθι… Στο ασφαλιστικό και το συνταξιοδοτικό γιατί δεν τον ακούει;;;), θα προβεί δια των αρμόδιων υπουργών σε κινήσεις για να ικανοποιήσει και να κατευνάσει τις «χιλιάδες των αγανακτισμένων κατοίκων»!!! Δηλαδή όλο το παιχνίδι είναι η αναζήτηση δικαιολογιών και ερεισμάτων για να δικαιολογηθούν τα αδικαιολόγητα…
Μα δεν χρειάζεται κε Σκουρλέτη να γίνουν όλα αυτά… Παιδιά είμαστε τώρα; Καλύτερα δεν είναι να αποφύγουμε τις φασαρίες, τα ΜΑΤ, τις συλλήψεις, τα δραματικά πλάνα στα κανάλια… Πάρτε τις αποφάσεις σας να τελειώνουμε… Έτσι κι έτσι τόσες άκυρες, ανορθόδοξες, και ηλίθιες αποφάσεις έχει πάρει αυτή η κυβέρνηση… Δεν θα σας παρεξηγήσει κανένας…
Διότι δεν φαντάζομαι να περιμένει κανείς πως αυτή η κυβέρνηση θα δώσει τις απαιτούμενες άδειες μέχρι το Μάρτη, που τις περιμένει η εταιρεία… Βέβαια, βλέποντας τις γενικότερες επιδόσεις της κυβέρνησης σε όλους τους τομείς, ευελπιστούν όλοι –οι υγιώς σκεπτόμενοι Έλληνες–, μέχρι το Μάρτη να έχει αλλάξει και η κυβέρνηση. Φτάνει πια η… «ελπίδα που έρχεται»… Καιρός να φεύγει, τώρα. Έλεος, λυπηθείτε μας, όχι άλλη ελπίδα…