Συγχωρέστε με που δεν θα περιοριστώ στα πατροπαράδοτα «χρόνια πολλά και ευτυχές το νέον έτος», όπως έγραφαν οι κάρτες που συνόδευαν τα φτηνά ποτά που πηγαίναμε δώρο στα ρεβεγιόν της Πρωτοχρονιάς παλαιότερα. Μια ματιά στις ειδήσεις της τηλεόρασης μας κάνει να υποπτευόμαστε πως η γέννηση του θεανθρώπου πέρασε φέτος σχεδόν απαρατήρητη. Πρώτη είδηση ήταν οι πολίτες που διαμαρτύρονται για τους πλειστηριασμούς και άλλοι, που στήνονται σε ουρές σε εφορίες και τράπεζες για να πληρώσουν τελευταία στιγμή κάποιοι από τα πάμπολλα χαράτσια ή να καταθέσουν τις πινακίδες των αυτοκινήτων τους. Τα Χριστούγεννα είναι ήδη παρελθόν και όλοι, περισσότερο από την αλλαγή του νέου χρόνου, περιμένουν να δουν τι θα γίνει από 1-1-2018 με το νέο ασφαλιστικό, τους νέους μισθούς, τις κομμένες συντάξεις…
Έτσι, μοιραία, σε αυτές τις εποχές αβεβαιότητας που ζούμε, οι ανθρώπινες αξίες αποκτούν μεγαλύτερη σημασία από κάθε άλλη περίσταση.
Όταν η ζωή μας όπως την ξέρουμε αλλάζει άρδην προς το δυσμενέστερο και όταν οι προοπτικές για βελτίωση φαίνεται να απομακρύνονται, μένει μόνο ο άνθρωπος. Η ακεραιότητα, η σύμπνοια, η αδελφοσύνη, η αλληλεγγύη και η ελπίδα φαντάζουν σαν το μόνο καταφύγιο στη θύελλα των αλλαγών σαρώνει τις ζωές μας.
Είναι μια ευκαιρία να κοιτάξουμε δίπλα μας, το συνάνθρωπο. Όχι μόνο με την έννοια της χριστιανικής αγάπης, αλλά με μια ευρύτερη, οικουμενική θεώρηση που θα μας επιτρέψει να κοιταχτούμε και στον καθρέφτη και να επιχειρήσουμε και την αναπόφευκτη αυτοκριτική.
Τι περιμένουμε με το νέο χρόνο; Μπορούμε να ανταπεξέλθουμε στις προκλήσεις του 2018; Μπορούμε να κάνουμε κάτι εμείς οι ίδιοι για να καλυτερεύσει η ζωή μας, η ζωή των παιδιών μας, να μπει και πάλι στο δρόμο της προκοπής ο τόπος; Ή θα περιοριστούμε σε γκρίνια, ευχολόγια και αφορισμούς; Μπορούμε να δούμε το νέο χρόνο σαν μια αφετηρία προς τα μπρος και να σταματήσουμε εδώ τον κατήφορο;
Ρητορικές είναι οι ερωτήσεις… Ασφαλώς και μπορούμε. Ο καθένας κρατά τη ζωή του στα χέρια του και μέχρι ενός βαθμού τη διαφεντεύει. Ας βρούμε λοιπόν για αρχή την αισιοδοξία μας, ας σηκώσουμε το κεφάλι και οι λύσεις θα βρεθούν στη συνέχεια.
Ένα είναι σίγουρο… Ο χρόνος θα αλλάξει, θέλουμε δεν θέλουμε… Οπότε οι ευχές για έναν καλύτερο χρόνο παραμένουν διαχρονικά επίκαιρες… Χρόνια πολλά λοιπόν και ευτυχισμένος ο καινούργιος χρόνος… Εξάλλου, δύσκολο να έρθουν χειρότερα…