Θέλω να γράψω κάτι για τις Σκουριές, αλλά το μυαλό μου είναι κολλημένο στους 83… Και στους δεκάδες αγνοούμενους… και στους εκατοντάδες κατεστραμμένους…. Και στους χιλιάδες ξεσπιτωμένους… Προσπαθώ να μεταφέρω αλλού τη σκέψη μου, αλλά όταν η διάθεσή σου είναι μαύρη, μαύρα τα βλέπεις όλα. Με τη διαφορά πως εδώ ΕΙΝΑΙ όλα μαύρα…
Τι περιμένουμε λοιπόν; Μα τι άλλο… Τη φιέστα του Αυγούστου που θα βγούμε –λέει– από τα μνημόνια, την οποία μας την χάλασαν λίγο οι φωτιές και οι νεκροί, αλλά όπως ξέρουμε από τις δύο τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις οι ψηφοφόροι οι δικοί μας έχουν μνήμη χρυσόψαρου και από τη στιγμή που όλοι οι αρμόδιοι Τόσκας, Καμμένος, Πυροσβεστική, Δήμαρχοι, Πολιτική Προστασία κ.λπ., δήλωσαν άμοιροι ευθυνών, όλα καλά… Μέχρι δε την Έκθεση Θεσσαλονίκης όλα θα έχουν επιστρέψει στην ομαλότητα και θα μπορέσει ο Αλέξης να τάξει ότι θέλει, και να τον πιστέψουν… Πρώτη φορά θάναι;;;
Ένα άλλο μικρό θεματάκι είναι και η Μακεδονία… Όχι η δική μας… Η άλλη, η «βόρεια»… Θα δούμε κι εκεί τι κάνουμε… Εξαρτάται πως θα πάει η υπόθεση στη βουλή των Σκοπιανών… Πάντα υπάρχει η λύση να προκηρύξουμε εκλογές κατά Νοέμβρη και να αφήσουμε τους επόμενους να βγάλουν το φίδι από την τρύπα… Εξ’ άλλου το 2020 έχουμε προεδρικές εκλογές, οι οποίες αν δεν γίνει η Συνταγματική Αναθεώρηση που θα αποσυνδέει τη διαδικασία εκλογής από τη διάλυση της Βουλής και την προκήρυξη εκλογών, θα χρειαστούν 180 ψήφους για να μην πέσει η κυβέρνηση. Και αν πέσει τότε η κυβέρνηση –όποια κι αν είναι αυτή–, οι επόμενες εκλογές θα διεξαχθούν με απλή αναλογική… Ω, ρε γλέντια… Σε κάθε περίπτωση, εμείς «κόμμα εξουσίας» είμαστε, τελείωσε… Κάτι σαν νέο ΠΑΣΟΚ… Έχουμε πολλές δεκαετίες ακόμη να πρωταγωνιστούμε στην πολιτική σκηνή του τόπου…
Αλλά μαύρα είναι τα πράγματα και για εμάς στην ΒΑ Χαλκιδική. Πιστεύει κανείς πως όσο πλησιάζει η ΔΕΘ, όσο μεγαλώνει η δυσαρέσκεια του λαού για οικονομία και Μακεδονία και όσο προβάλλουν νέα προβλήματα για την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, θα δώσει κανείς άδειες στις Σκουριές;;; (Ευκαιρία κε Σταθάκη να με διαψεύσετε κάνοντας την υπέρβαση!!!)… Λογικά σκεπτόμενοι και συνυπολογίζοντας την μέχρι τώρα στάση του Υπουργείου, δυστυχώς αυτή η πιθανότητα απομακρύνεται.
Πείτε με απαισιόδοξο, αλλά αυτό υπαγορεύει η ψυχρή λογική. Αν τώρα μέσω κάποιας έκλαμψης της δημόσιας διοίκησης γίνει θαύμα και εκδοθούν μία ή δύο άδειες, είμαι σίγουρος πως στο επόμενο βήμα κάπου πάλι θα κολλήσει η επένδυση. Να θυμίσω πως η περίφημη ανάπλαση του Ελληνικού που την θέλει ο ΣΥΡΙΖΑ, έχει καθυστερήσει πάνω από 3 χρόνια… (Σκέψου να μην την ήθελε…).
Επαναλαμβάνω, πως μία είναι η λύση: Ο θίασος να πάει σπίτι του διότι δεν είναι καθόλου διασκεδαστικός. Οι παραστάσεις βαρετές, αναμενόμενες, επαναλαμβανόμενες και –όπως αποδείχτηκε προσφάτως–, και επικίνδυνες. Φτάνει… Άντε γεια….
[Εικόνα από https://politika-gr.blogspot.com/2016/04/o_15.html]