Οι Βρυξέλλες ζητούν πίσω επιδοτήσεις ύψους 135,δ εκατ. ευρώ – Η εταιρεία χρωστά 285 εκατ. ευρώ στην επιχείρηση ηλεκτρισμού, η οποία είναι και μέτοχος
Τη νάρκη… της ΛΑΡΚΟ που απειλεί να τινάξει τη ΔΕΗ, αλλά και να επιβαρύνει και το ελληνικό Δημόσιο, επισημαίνει η έκθεση της Κομισιόν για τη δεύτερη μετομνημονιακή αξιολόγηση.
Στις 24 Ιανουαρίου, με ανακοίνωσή της η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έκανε γνωστό ότι απέστειλε επιστολή στις ελληνικές αρχές, προκειμένου εντός δυο μηνών, δηλαδή κοντά στην 25η Μαρτίου, να επιβεβαιώσει με στοιχεία την ανάκτηση παράνομων κρατικών ενισχύσεων ύψους 135,8 εκατ. ευρώ. Αυτές είχαν δοθεί στο παρελθόν υπό τη μορφή κρατικών εγγυήσεων και εισφοράς κεφαλαίου.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή επανήλθε στο θέμα και στην έκθεση των τεχνοτροπιών, στο κεφαλαίο για την πρόοδο των μεταρρυθμίσεων στα ενεργειακά, τονίζει ότι η Ελλάδα θα πρέπει να αποδείξει ότι επέστρεψε η βιομηχανία παραγωγής νικελίου τα προαναφερόμενα ποσά στο Δημόσιο.
Αν δεν συμβεί αυτό, τότε η χώρα θα παραπεμφθεί στο Δικαστήριο της ΕΕ, με την Κομισιόν να ζητεί την επιβολή κατ’ αποκοπή χρηματικού προστίμου και άλλων κυρώσεων.
Η ΛΑΡΚΟ χρωστά 285 εκατ. ευρώ στη ΔΕΗ, η οποία είναι και μέτοχος με 11,4%, ενώ το μεγαλύτερο ποσοστό 55,2% ανήκει στο ΤΑΙΠΕΔ και το 33,4% στην Εθνική Τράπεζα.
Καμία πρωτοβουλία
Πληροφορίες αναφέρουν ότι προσώρας δεν έχει διαφανεί κάποια πρωτοβουλία από την πλευρά των συναρμοδίων υπουργών Οικονομικών και Ενέργειας. Δηλαδή η ανάληψη δράσης, είτε για την ανατροπή της απόφασης της Κομισιόν ή για την αποδοχή ενός σχεδίου για τη διάσωσή της.
Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι περίπου 1.100 εργαζόμενοι κινδυνεύουν καθώς, η κυβέρνηση οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια τη διατήρηση της ΛΑΡΚΟ στην πτώχευση.
Ο εφιάλτης της εταιρείας επέστρεψε ξανά στο προσκήνιο όταν η ΔΕΗ, τον περασμένο Νοέμβριο, εκκίνησε τις διαδικασίες άρσης εκπροσώπησης της επιχείρησης στην προμήθεια ηλεκτρικής ενέργειας.
Λίαν προσφάτως το διοικητικό συμβούλιο της ΔΕΗ έλαβε απόφαση για νέο διακανονισμό χρεών της βιομηχανίας ύψους 120 εκατ. ευρώ, αφού η τελευταία δεν φάνηκε συνεπής στην προηγούμενη ρύθμιση. Η καινούργια σύμβαση έχει συνταχθεί με τέτοιο τρόπο ώστε η δημόσια εταιρεία ηλεκτρισμού να είναι διασφαλισμένη με εγγυήσεις και ρήτρες. Με απλά λόγια, η δημόσια εταιρεία επιδιώκει μέσο από τη συμφωνία να έχει εξασφαλισμένα κάθε μήνα περί τα 4,5 εκατ. ευρώ για την κατανάλωση ρεύματος της ΛΑΡΚΟ.
Δύο σενάρια
Η βιομηχανία νικελίου βασίζει το κόστος λειτουργικής της κατά κύριο λόγο στις χρηματιστηριακές τιμές του νικελίου, το οποία και το καθορίζει. Πλέον, μετά και την επιστολή της Κομισιόν για την ανάκτηση κρατικών ενισχύσεων, η κυβέρνηση έχει δύο λύσεις για να αποτρέψει το λουκέτο και την απώλεια 1.100 θέσεων εργασίας. Είτε θά πρέπει να εκκινήσει τις διαδικασίες εκκαθάρισης εν λειτουργία – όπως στην περίπτωση των ναυπηγείων -, είτε να προχωρήσει στην ιδιωτικοποίησή της. Η δεύτερη όμως εναλλακτική δεν φαίνεται να συγκεντρώνει επενδυτικό ενδιαφέρον. Και όποιοι «λευκοί ιππότες» εμφανίζονταν ζητούσαν τη ΛΑΡΚΟ με τίμημα μόλις 1 ευρώ…
Κυβερνητικές πηγές με τις οποίες συνομίλησε «Το Βήμα» άφηναν τις όποιες εξελίξεις μετά την πάροδο της δίμηνης διορίας, υπαινισσόμενες ακόμη και τα δύο προαναφερόμενα σενάρια.
Η βιομηχανία έχει σήμερα κόστος παραγωγής νικελίου γύρω στα 12.500 με 13.000 δολάρια τον τόνο, όταν η χρηματιστηριακή τιμή του νικελίου είναι στα 11.600 δολάρια ο τόνος.
Ο τελευταίος ισολογισμός της, του 2015, έδειξε ζημιές 79,4 εκατ. ευρώ έναντι 39,7 εκατ. το 2014.
Η τελευταία ευκαιρία για τη διάσωση
Η τελευταία ευκαιρία για τη διάσωση της ΛΑΡΚΟ ήταν το 2014. Η τότε κυβέρνηση αποφάσισε και γνωστοποίησε στην Κομισιόν την απόφασή της να πουλήσει τη βιομηχανία και την περιουσία της σπάζοντας τη σε δύο κομμάτια, επιδιώκοντας να αποτρέψει την έκδοση σε βάρος της Ελλάδας καταδικαστικής απόφασης. Ο πρώτος διαγωνισμός θά αφορούσε την πώληση του μεταλλουργικού εργοστασίου στη Λάρυμνα και το 40% των δικαιωμάτων εκμετάλλευσης του μεταλλείου λατερίτη του Αγίου Ιωάννη. Ο δεύτερος διαγωνισμός θα αφορούσε την πώληση του 73% των δικαιωμάτων εξόρυξης λατερίτη της Εύβοιας και το 100% των δικαιωμάτων εξόρυξης λατερίτη της Καστοριάς.
Ωστόσο το σχέδιο αυτό δεν προχώρησε. Το 2015 η σημερινή κυβέρνηση αποφάσισε να προσφύγει κατά της πρωτόδικης απόφασης του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου και επιδίωξε την εξυγίανσή της μέσα από επιχειρησιακά σχέδια, επιδιώκοντας τη διατήρησή της υπό το Δημόσιο. Αυτά ποτέ δεν έγιναν γνωστά και όπως φάνηκε εκ των υστέρων δεν απέφεραν κανένα αποτέλεσμα.
Η τελεσίδικη καταδικαστική απόφαση του Νοεμβρίου του 2017 τερμάτισε ουσιαστικά οποιαδήποτε κυβερνητική προσπάθεια, αφήνοντας τη ΛΑΡΚΟ να βουλιάζει στα χρέη της και να αφήνει φέσια…
[ΠΗΓΗ: ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ, του Χρήστου Κολώνα, 03/03/2019]