Δεν ξεχνώ ότι αυτές οι μέρες σηματοδοτούν την επέτειο ολοκλήρωσης μίας πολιτικής περιόδου που οι ιστορικοί στο μέλλον θα χαρακτηρίζουν σαν μία από τις χειρότερες (αν όχι την χειρότερη) της σύγχρονης Ελληνικής Ιστορίας!
Δεν ξεχνώ πως τέτοιες ημέρες το 2015, μια δράκα “αυταπατημένων παραμυθάδων”, που είχε υφαρπάξει την ψήφο του Έλληνα με τόνους ψέματα, άφθονη εξαπάτηση και μπόλικο ακραίο λαϊκισμό, έκανε την χώρα διεθνή παρία και περίγελο ολόκληρου του πλανήτη!
Δεν ξεχνώ ότι, η ίδια κατάπτυστη ομάδα, κατόρθωσε αυτές τις ημέρες του 2015 να “επιτύχει” κάτι που οι θυσίες, ο ιδρώτας και το αίμα των Ελλήνων πολιτών είχαν καταφέρει ν’ αποφύγουν για έξι ολόκληρα χρόνια: κατάφεραν να χρεοκοπήσει άτακτα η χώρα και μάλιστα απέναντι στον “ιερότερο” (εκπροσωπεί κυρίως φτωχές χώρες) δανειστή της Υφηλίου, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο!
Δεν ξεχνώ πως τούτες τις μέρες του 2015, κάποιοι που θέλουν να λέγονται Αριστεροί, έπαιξαν την Ελλάδα στα ζάρια. Χωρίς να λογαριάσουν ούτε στιγμή πως οι Έλληνες θα πεινούσαν, θα κρύωναν και θ’ αρρώσταιναν, μόνο και μόνο για να κάνουν αυτοί το κομμάτι τους, να ικανοποιήσουν τις ιδεοληψίες τους και να κρατήσουν τις καρέκλες τους!
Δεν ξεχνώ ότι αυτές τις ημέρες του 2015, ο ανερμάτιστος αυτός θίασος του παραλόγου, καθοδηγούμενος από έναν μονομανή νάρκισσο, οδήγησε την Ελλάδα στα πρόθυρα της εξόδου από την Ευρωπαϊκή Ένωση, την Ευρωζώνη, έξω ακόμη και από τον πολιτισμένο κόσμο, βάζοντας σε κίνδυνο την επιβίωση εκατομμυρίων κατοίκων της.
Δεν ξεχνώ πως αυτές τις ημέρες το 2015, αυτή η κυβέρνηση-τσίρκο οδήγησε τους Έλληνες πολίτες στο χείλος της εμφύλιας παραφροσύνης και πως γλύτωσαν μόνο και μόνο χάρις στον τρόμο του Άχαστου Ηγέτη, για τις ανυπολόγιστες συνέπειες που μπορούσε να υποστεί!
Δεν ξεχνώ ότι αυτές τις ημέρες το 2015, ένας ωραιοπαθής και αυτάρεσκος τσαρλατάνος, “κατόρθωσε” να κλείσει τις τράπεζες για έναν ολόκληρο μήνα (είχε προειδοποιηθεί για την αντίδραση της ΕΚΤ, από το 2012 ακόμη και από τον γράφοντα ΤΕΚΜΗΡΙΩΜΕΝΑ και ΔΗΜΟΣΙΑ) μετατρέποντας με αυτόν τον τρόπο την Ελλάδα, από Ευρωπαϊκή χώρα σε παράδειγμα προς αποφυγή, χωροθετημένο στην υποσαχάρια Αφρική!
Δεν ξεχνώ πως αυτές τις ημέρες το 2015, οι επιχειρήσεις της χώρας οδηγήθηκαν δια της (πολιτικής) βίας και της παραπλάνησης στην οικονομική ασφυξία. Δεν ξεχνώ ότι, σαν συνέπεια αυτής της ασφυξίας και της βλακώδους και ιδεοληπτικής πολιτικής που ακολουθήθηκε, ένας τεράστιος αριθμός αυτών των επιχειρήσεων οδηγήθηκε στον θάνατο!
Δεν ξεχνώ ότι, από εκείνες τις ημέρες του 2015 μέχρι σήμερα και για κάμποσο καιρό ακόμη, εάν μια επιχείρηση χρειάζεται για οποιονδήποτε λόγο να πραγματοποιήσει κάποια πληρωμή στο εξωτερικό, θα πρέπει απαραίτητα να εξασφαλίσει σωρεία αδειών και εγκρίσεων. Λες και έχει η έδρα της βρίσκεται στο… Τιμπουκτού και όχι σ’ Ευρωπαϊκή χώρα!
Δεν ξεχνώ πως, από αυτές τις ημέρες του 2015 μέχρι σήμερα και για κάμποσο καιρό ακόμη, όλοι οι Έλληνες που σπουδάζουν στο εξωτερικό βρίσκονται έρμαια των διαθέσεων και αποφάσεων οποιουδήποτε ελέγχει την ροή του χρήματος προς το εξωτερικό και κάποιου ξένου σπιτονοικοκύρη, ταμία είσπραξης διδάκτρων κ.ο.κ.
Δεν ξεχνώ πως…
Δεν ξεχνώ ότι…
Δεν ξεχνώ όταν…
Είναι τόσα πολλά και ενοχλούν τόσο πολύ, όλα αυτά που “γιορτάζουμε” αυτές τις ημέρες. Δεν γίνεται να περιγράψει κανείς όλα αυτά που βίωσαν οι Έλληνες στο πετσί τους, το μυαλό τους, την καρδιά τους και την τσέπη τους.
Δεν γίνεται όμως και να ξεχάσει κανείς ότι, λίγες μόλις μέρες πριν, ένα (σχεδόν) 3% των Ελλήνων ψηφοφόρων (κάπου 200.000 άτομα), επέλεξε ανάμεσα σε δεκάδες άλλα, το κόμμα του ωραιοπαθή απατεωνίσκου για να τους εκπροσωπήσει στην Ενωμένη Ευρώπη!
Είναι ακριβώς λόγω αυτής της τελευταίας θύμησης, που δεν μπορεί παρά ν’ αναρωτιέται κάποιος εάν, έστω και στο βάθος του τούνελ, υπάρχει σωτηρία για την δόλια χώρα…
[ΠΗΓΗ: https://www.capital.gr, του Πέτρου Λάζου, 28/6/2019]