Την κατάτμηση της ΛΑΡΚΟ σε κομμάτια και την εν συνεχεία πώλησή της, εξετάζει η κυβέρνηση σε συνεννόηση με τις Βρυξέλλες, διαφορετικά η πτώχευση της μόνιμα ζημιογόνου μεταλλουργίας, είναι μονόδρομος.
Στην πράξη, πρόκειται για αναβίωση του παλαιού σχεδίου του 2014, που είχε πάρει τότε την σύμφωνη γνώμη της Κομισιόν, με αντάλλαγμα να διαγραφούν οι παράνομες κρατικές ενισχύσεις, σημερινού ύψους 160 εκατ. ευρώ, αλλά στη συνέχεια το είχε ακυρώσει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.
Το σχέδιο που επιχειρεί να «ζωντανέψει» το υπουργείο Ενέργειας συνίσταται στο σπάσιμο της ΛΑΡΚΟ σε δύο κομμάτια – ένα που θα περιλαμβάνει τα ανά την Ελλάδα ορυχεία, και ένα που θα αφορά το εργοστάσιο της Λάρυμνας και τα δικαιώματα στο μεταλλείο του Αγ. Ιωάννη- και την εν συνεχεία πώλησή τους μέσω δύο ξεχωριστών διαγωνισμών.
Το σκεπτικό είναι ότι επειδή οι διαγωνισμοί θα διεξαχθούν την ίδια ημέρα, διευκολύνεται ο επενδυτής που ενδιαφέρεται για ολόκληρη τη ΛΑΡΚΟ, να αγοράσει και τα δύο κομμάτια. Νωρίτερα θα έχει προηγηθεί η απαραίτητη εκκαθάριση για κάθε ένα από τα παραπάνω κομμάτια.
Στόχος είναι να βρεθεί μια λύση, που θα απαντά στο ερώτημα πως θα συνεχίσει να λειτουργεί η ΛΑΡΚΟ, δίχως να καταβάλει 160 εκατ. ευρώ στο Δημόσιο, τα οποία δεν έχει, ούτε και πρόκειται να βρει. Σε αυτή την λογική στηρίζεται και το σκεπτικό να διεξαχθούν ταυτόχρονα δύο διαγωνισμοί, μήπως και βρεθεί ένας επενδυτής, τόσο για το εργοστάσιο της Λάρυμνας και τον Αγ. Ιωάννη, όσο και για τα ορυχεία.
Είναι δηλαδή ένα σενάριο «αλά ΤΡΑΙΝΟΣΕ», όπου η συμφωνία με τις Βρυξέλλες προέβλεπε πώληση – το τίμημα της ιταλικής Ferrovie Dello Stato ανήλθε σε μόλις 45 εκατ. ευρώ -με αντάλλαγμα την διαγραφή παράνομων κρατικών ενισχύσεων, ύψους 700 εκατ. ευρώ.
Το έργο αυτό αναλαμβάνει να φέρει εις πέρας η νέα διοίκηση της ΛΑΡΚΟ που τοποθετήθηκε προ ημερών. Στη θέση του προέδρου αναλαμβάνει ο πρώην αντιπρόεδρος του ΣΕΒ, Χάρης Κυριαζής, ενώ διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας τοποθετείται ο Σπύρος Τζίτζος, επί χρόνια στέλεχος επιχειρήσεων του εξορυκτικού κλάδου.
Χρωστά πάνω από 500 εκατ. ευρώ
Εδώ και χρόνια η ΛΑΡΚΟ δεν καταρτίζει ισολογισμό, ενώ παράγει ένα προϊόν, δηλαδή σιδηρονικέλιο, σε τιμή υψηλότερη από την τιμή πώλησης, αλλά παρ’ όλα αυτά δεν κλείνει. Η αιτία είναι ότι την «επιδοτεί» η ΔΕΗ, που σημειωτέον είναι και μέτοχος της έχοντας το 11,4%, κάνοντας τα στραβά μάτια όταν η μεταλλουργία δεν της πληρώνει το ρεύμα. Η ΛΑΡΚΟ είναι ο μεγαλύτερος οφειλέτης της ΔΕΗ, με χρέη άνω των 300 εκατ. ευρώ.
Είναι επίσης μια επιχείρηση που παρ’ ότι ρυπογόνα, ουδέποτε έχει πληρώσει CO2, και άρα αν το κάνει, θα κληθεί να καταβάλει τεράστια ποσά, αναδρομικά. Αθροίζοντας κανείς τα 300 εκατ. ευρώ που χρωστά στην ΔΕΗ, και τα 160 εκατ. ευρώ των παράνομων κρατικών ενισχύσεων, τις οποίες έχει επιδικάσει το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, μαζί με άλλες οφειλές, προκύπτει ένα ποσό πάνω από τα 500 εκατ. ευρώ.
Παρά τις κατά καιρούς εξαγγελίες ότι θα εξυγιανθεί, αυτό ουδέποτε συνέβη, με τους μισθούς, και τις παροχές να παραμένουν δυσανάλογοι μιας εταιρείας που για κάθε τόνο νικελίου που παράγει, έγραφε πέρυσι ζημιές 3.642 δολάρια.
Η προηγούμενη διοίκηση Ρένεση-Κουτσλιωτάκη, διορισμένη επί ΣΥΡΙΖΑ, είχε πιστέψει ότι βρήκε τη λύση στη μακρινή… Γουατεμάλα. Για πάνω από ένα χρόνο, διαπραγματεύονταν με άκρα μυστικότητα, την μεταβίβασή της εταιρείας στην αμφιλεγόμενη ρωσικών συμφερόντων ελβετική εταιρεία TELF, πίσω από την οποία βρίσκεται η λεγόμενη «τρόικα των Καζάκων», οι ολιγάρχες Αλεξάντερ Μασκέβιτς, Πατόχ Σατζίεφ και Αλιτζάν Ιμπραγκίμοβ. Δεκάδες χιλιάδες τόνοι μεταλλεύματος από τα ορυχεία της TELF στη Γουατεμάλα, είχαν μεταφερθεί σε αυτό το διάστημα, με πλοία στο εργοστάσιο της Λάρυμνας, προκειμένου να αναμειχθούν με εκείνα της ΛΑΡΚΟ και να διαπιστωθεί αν θα βελτιωθεί η απόδοσή του.
Αν όλα πήγαιναν καλά, και οι Βρυξέλλες συναινούσαν, η TELF θα εξαγόραζε την ΛΑΡΚΟ. Τουλάχιστον αυτό ήταν το σχέδιο. Το πείραμα ωστόσο της Γουατεμάλας δεν καρποφόρησε. Τόσο επειδή άλλαξε η κυβέρνηση, όσο και λόγω ακριβών μεταφορικών, ενώ το μετάλλευμα της κεντροαμερικανικής χώρας αποδείχθηκε ανάλογης ποιότητας με αυτό της Καστοριάς, αν τουλάχιστον πιστέψουμε παλαιότερη καταγγελία της ΔΑΚΕ ΛΑΡΚΟ.
[ΠΗΓΗ: https://www.liberal.gr, του Γιώργου Φιντικάκη, 25/9/2019]