Περίληψη της απόφασης 223/2020 του Ε´ Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας σχετικά με τη μονάδα μεταλλουργίας στα μεταλλεία Κασσάνδρας Ν. Χαλκιδικής
ΣτΕ 223/2020 – Πρόεδρος: κ. Μ.-Ε. Κωνσταντινίδου, Σύμβουλος, Εισηγητής: κ. Μ. Σωτηροπούλου, Σύμβουλος
Με την 223/2020 απόφαση του Ε΄ Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας έγινε εν μέρει δεκτή αίτηση ακυρώσεως της ανώνυμης εταιρείας «Ελληνικός Χρυσός Α.Ε.» κατά του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας και ακυρώθηκε εν μέρει απόφαση του εν λόγω Υπουργού, με την οποία επεστράφη στην αιτούσα, προς διόρθωση και συμπλήρωση, η υποβληθείσα από αυτήν «τεχνική μελέτη μεταλλουργικής μονάδας χαλκού, χρυσού και θειικού οξέος Μαντέμ Λάκκου».
Η εν λόγω μελέτη είχε υποβληθεί ως Προσάρτημα 5 και 6, αντίστοιχα, των τεχνικών μελετών των υποέργων Σκουριών και Ολυμπιάδας, αφορούσε στη μονάδα μεταλλουργίας, δηλαδή επεξεργασίας των κοιτασμάτων των μεταλλείων Κασσάνδρας για την παραγωγή καθαρών πολύτιμων μετάλλων, η οποία και αποτελεί τον πυρήνα του επενδυτικού σχεδίου της αιτούσας εταιρείας για την εκμετάλλευση των ως άνω μεταλλείων, και επεστράφη στην αιτούσα για λόγους ουσιώδους ανεπάρκειας και ανακρίβειας, που αναλύονται σε 6 Κεφάλαια (Α΄ έως Στ΄) της προσβληθείσης πράξης.
Το Δικαστήριο έκρινε πλημμελή την αιτιολογία της πράξης επιστροφής της μελέτης ως προς τα κεφάλαια Α΄ [ανακριβή στοιχεία ως προς τις παραμέτρους βάσης σχεδιασμού – ασυμφωνία των παραμέτρων που παρατίθενται στην τεχνική μελέτη], Β΄ [ανεπαρκή στοιχεία ως προς την τελική παραγωγή αργού και καθαρού μεταλλικού χαλκού, καθαρού μεταλλικού αργύρου, και καθαρού μεταλλικού χρυσού, σε συσχετισμό με ανεπαρκή στοιχεία ως προς την αντιμετώπιση του ζητήματος της εύρυθμης λειτουργίας της ακολουθούσας την τήξη (downstream) παραγωγικής διαδικασίας], Γ΄ [ανεπαρκή στοιχεία ως προς την εξειδίκευση και συμπλήρωση της περιγραφόμενης στην υποβληθείσα τεχνική μελέτη διαδικασίας μεταλλουργικής επεξεργασίας σε επίπεδο μελέτης εφαρμογής (engineering)] και Δ΄ [ανεπαρκή στοιχεία ως προς την υποβολή ειδικών μελετών που θα αφορούν κάθε μία από τις μοναδιαίες διεργασίες που συνιστούν την ολοκληρωμένη μεταλλουργική μέθοδο επεξεργασίας].
Αντιθέτως, το Δικαστήριο απέρριψε τους λόγους ακυρώσεως που στρέφονταν κατά των Κεφαλαίων Ε΄ [που περιλαμβάνει τα υποκεφάλαια Ε΄1: ανεπαρκή στοιχεία ως προς την αντιμετώπιση, κατά το πρόγραμμα δοκιμών, των ειδικών τεχνικών ζητημάτων της εκτιμώμενης, με βάση την υψηλή περιεκτικότητα του μίγματος σε σίδηρο, θείο και αρσενικό, υποβαθμισμένης ποιότητας της μάτας, Ε΄2: ανεπαρκή στοιχεία ως προς την αντιμετώπιση των υψηλών απωλειών χαλκού, χρυσού και αργύρου στη σκωρία και στη σκόνη και της παρουσίας μαγνητίτη και Ε΄3: ανεπαρκή στοιχεία ως προς την αντιμετώπιση των διαφυγών αρσενικού τόσο στη μάτα όσο και στη σκωρία] και ΣΤ΄ [ανεπαρκή στοιχεία ως προς την αντιμετώπιση του ζητήματος της διαχείρισης των σημαντικών ποσοτήτων έντονα τοξικών απαερίων (offgasses) και των, επικίνδυνων για την υγεία και την ασφάλεια των εργαζομένων, πιθανών διαφυγών αυτών στους χώρους του εργοστασίου (fugitive emissions)].
Περαιτέρω, απερρίφθη και ο λόγος με τον οποίον είχε προβληθεί ότι, με την επιστροφή της τεχνικής μελέτης, η Διοίκηση απαραδέκτως αμφισβήτησε, ευθέως ή εμμέσως, την εφαρμοσιμότητα της μεταλλουργικής μεθόδου ακαριαίας τήξης, που είχε αποτελέσει αντικείμενο της έγκρισης περιβαλλοντικών όρων του έργου, και δεν συμμορφώθηκε προς τα κριθέντα με τις αποφάσεις 1492/2013 και 3191/2015 του Δικαστηρίου.
[ΠΗΓΗ: http://www.adjustice.gr/, 19/2/2020]