Ένα μορατόριουμ για εξορύξεις στον βυθό των θαλασσών υποστηρίζουν εταιρείες, αναζωπυρώνοντας μια μακρά αντιπαράθεση σχετικά με σχέδια για τη δημιουργία ορυχείων στον πυθμένα.
Όπως αναφέρει το BBC, επί σειρά ετών περιβαλλοντικές οργανώσεις εξέφραζαν την αντίθεσή τους στην ιδέα, ωστόσο πλέον οι BMW, Volvo, Google και Samsung ζητούν και αυτές ένα μορατόριουμ ως προς τις συγκεκριμένες προτάσεις. Η κίνηση αυτή επικρίνεται από εταιρείες που διαμορφώνουν τέτοια σχέδια, καθώς υποστηρίζουν ότι οι πρακτικές αυτές είναι πιο βιώσιμες στον ωκεανό παρά στην ξηρά.
Η ιδέα αυτή είχε πρωτοεμφανιστεί τη δεκαετία του 1960 και έχει να κάνει με την εξόρυξη δισεκατομμυρίων πετρών μεγέθους πατάτας, των αποκαλούμενων κονδύλων («nodules») από την άβυσσο. Οι κόνδυλοι είναι πλούσιοι σε πολύτιμα ορυκτά και θεωρούνται πως θα μπορούσαν να πυροδοτήσουν ένα νέο είδος «πυρετού του χρυσού», που θα μπορούσε να τροφοδοτεί τη διεθνή οικονομία για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα. Το ενδιαφέρον έχει ενταθεί επειδή πολλοί περιλαμβάνουν κοβάλτιο και άλλα μέταλλα που περιέχονται στις αμέτρητες μπαταρίες που θα τροφοδοτούν τα ηλεκτρικά οχήματα μιας οικονομίας μηδενικών ρύπων.
Πολλές αποστολές, αρκετές εξ αυτών με κυβερνητική στήριξη, εξερευνούν μεγάλες εκτάσεις του Ειρηνικού και του Ινδικού ως προς τη βιωσιμότητά τους για εξορύξεις. Επίσης κάποιες εταιρείες έχουν αναπτύξει πρωτότυπα «συλλεκτών κονδύλων», γιγαντιαίων ρομποτικών μηχανών που θα κινούνται στον πυθμένα, συλλέγοντας τις πέτρες και στέλνοντάς τες σε πλοία στην επιφάνεια.
Η Κλόντια Μπέκερ, ειδικός της BMW σε θέματα βιώσιμων αλυσίδων προμηθευτών, είπε στο BBC πως ο λόγος που ο κολοσσός της αυτοκινητοβιομηχανίας αντιτίθεται στη χρήση μετάλλων από τα βάθη των ωκεανών είναι ο «φόβος πως ό,τι κάνουμε εκεί κάτω θα μπορούσε να έχει μη αναστρέψιμες συνέπειες».
«Αυτοί οι κόνδυλοι αναπτύχθηκαν μέσα σε διάστημα εκατομμυρίων ετών, και αν τους βγάλουμε τώρα, δεν κατανοούμε πώς πολλά είδη βασίζονται σε αυτούς- τι σημαίνει κάτι τέτοιο για την αρχή της διατροφικής μας αλυσίδας; Υπάρχουν λίγα στοιχεία, η έρευνα μόλις αρχίζει, είναι πολύ μεγάλο το ρίσκο».
Η έλλειψη ερευνών για το θέμα έχει πείσει την BMW να υποστηρίξει το WWF, που ασκεί πιέσεις για τη δημιουργία ενός μορατόριουμ μέχρι να υπάρξει μεγαλύτερη κατανόηση και γνώση του θέματος. Η Μπέκερ σημείωσε πως τα ορυχεία στην ξηρά, παρά τις καταγγελίες για παιδική εργασία, αποψίλωση και μόλυνση, μπορούν να ελέγχονται. «Με αυτά τα ορυχεία κατανοούμε τις συνέπεις και έχουμε λύσεις, μα στα βάθη του ωκεανού δεν έχουμε καν τα εργαλεία για την αξιολόγησή τους».
Η DeepGreen, που έχει σχέδια εξόρυξης κονδύλων στον Ειρηνικό, έβγαλε ανακοίνωση όπου κατηγορεί τις αυτοκινητοβιομηχανίες πως είναι «ανεύθυνες»: «Πού ακριβώς θα βρει η BMW τα μέταλλα μπαταριών που χρειάζεται για τον εξηλεκτρισμό των προϊόντων της, και με τι επιπτώσεις για το κλίμα μας; Θα προτιμούσαν στα αλήθεια οι πελάτες της Volvo μέταλλα από τα δάση της βροχής στα ηλεκτροκίνητά τους, όταν συνειδητοποιήσουν τις τρομερές επιπτώσεις στα οικοσυστήματα γλυκού νερού, στους ιθαγενείες, τη βλάστηση και τα δάση που αποθηκεύουν άνθρακα;».
Η UK Seabed Resources, θυγατρική της Lockheed Martin, με δύο άδειες για έρευνες για ορυκτά στον Ειρηνικό, ανέφερε πως συλλέγει τα δεδομένα που χρειάζονται για την αξιολόγηση της περιβαλλοντικής σημασίας των κονδύλων.
Το συγκεκριμένο θέμα διχάζει την επιστημονική κοινότητα, καθώς υπάρχουν τόσο αυτοί που υποστηρίζουν ότι οι εξορύξεις στον βυθό θα μπορούσαν να είναι το «κλειδί» για τη μετάβαση στην οικονομία μηδενικών ρύπων, όσο και αυτοί που ανησυχούν για ανεπανόρθωτες ζημιές στο περιβάλλον.
[ΠΗΓΗ: www.naftemporiki.gr, 5/4/2021]