Ιστορικά υψηλές επιδόσεις στο εννεάμηνο της τρέχουσας χρήσης, που αναμένεται να βελτιωθούν ακόμα περεταίρω στο σύνολο του οικονομικού έτους, πέτυχαν οι μεγάλοι Έλληνες παραγωγοί βιομηχανικών μετάλλων και μεταποιημένων προϊόντων μετάλλου, με οδηγό την αυξημένη παγκόσμια ζήτηση που σε συνδυασμό με την περιορισμένη προσφορά συντηρεί υψηλά τις χρηματιστηριακές τιμές των μετάλλων.
Και αυτό παρά το ιδιαίτατα αυξημένο ενεργειακό κόστος αφού είχαν τη δυνατότητα είτε να έχουν «κλειδωμένες» τιμές ρεύματος με μακροπρόθεσμα συμβόλαια είτε και να περάσουν το επιπλέον κόστος στις τελικές τιμές που καταβάλλουν οι πελάτες τους.
Είναι ίσως χαρακτηριστικό πως στο εννεάμηνο του έτους η μέση τιμή του Αλουμινίου (LME 3Μ) ανήλθε στα επίπεδα των 2.400 δολαρίων ανά τόνο, 44% αυξημένη σε σχέση με την αντίστοιχη περίοδο του 2020. Αντίστοιχα οι τιμές του χάλυβα ενώ τον Μάρτιο του 2020, διαπραγματεύονταν μεταξύ 500 και 800 δολαρίων ο τόνος, στα τέλη του εννεάμηνου φέτος είχαν φθάσει στα 1.800 δολάρια. Πολλοί από όσους εμπλέκονται στην αγορά αυτή εκτιμούν πως δεν θα υπάρξει μεγάλη μείωση των τιμών, παρά μόνον παροδικές διορθώσεις, ενδεχομένως και το 2022.
Απούσα από το «πάρτι» αυτό των μετάλλων αποτελεί η Λάρκο η οποία παρά το ράλι των τιμών στο νικέλιο από τα 10.500 ευρώ τον Μάρτιο του 2020 στα 18.000 την τρέχουσα περίοδο, δεν μπόρεσε παρά να περιορίσει απλώς το εύρος του ελλείμματος σε λειτουργικό επίπεδο.
Στον αντίποδα χαλυβουργίες όπως η Σιδενόρ και η Χαλυβουργία Ελλάδος καταγράφουν σημαντική αύξηση του κύκλου εργασιών τους αλλά και των περιθωρίων κέρδους τους ανεξάρτητα από το γεγονός πως οι τιμές της ενέργειας αλλά και των μεταφορικών έχουν εκτοξευθεί. Αιτία η ισχυρή ζήτηση για χάλυβα διεθνώς καθώς η παγκόσμια οικονομία ανακάμπτει και η απουσία επαρκούς προσφοράς που επιτρέπει την μετακύληση του υψηλότερου κόστους της ενέργειας και των μεταφορικών στους τελικούς καταναλωτές.
Η ισχυρή ζήτηση από το εξωτερικό αλλά και την ανακάμπτουσα ελληνική οικονομία -στην οποία δρομολογούνται μεγάλα ιδιωτικά αλλά και δημόσια έργα- αναμένεται να διατηρηθεί και κατά το επόμενο έτος. Είναι χαρακτηριστικό πως σύμφωνα με πληροφορίες το σύνολο των χαλυβουργιών δουλεύει κοντά στο 100% της δυναμικότητά στους με τις παραγγελίες να έχουν ήδη απορροφήσει το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής της επόμενης χρήσης.
Εξίσου θετικές αν όχι θετικότερες είναι και οι προοπτικές για το αλουμίνιο που παρά την πρόσφατη διόρθωση των διεθνών τιμών παραμένει σε υψηλά επίπεδα και σύμφωνα με επενδυτικούς οίκους όπως η Goldman Sachs αναμένεται να δει τις τιμές του να επιστρέφουν και να παραμένουν πάνω από τα επίπεδα των 3.000 δολαρίων ο τόνος κατά το 2022. Ιδιαίτατα ευνοϊκές συνθήκες ειδικά για καθετοποιημένους παραγώγους με σταθερό ενεργειακό κόστος όπως το Αλουμίνιον της Ελλάδος της Mytilineos.
Viohalco
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα εννιαμήνου που ανακοίνωσε η Viohalco, «η αύξηση των όγκων πωλήσεων και η θετική επίδραση των αυξημένων αναλώσεων σκραπ αναχαίτισαν τις αρνητικές επιδράσεις από την αύξηση των τιμών του φυσικού αερίου, με αποτέλεσμα τα αναπροσαρμοσμένα ενοποιημένα κέρδη της ElvalHalcor πριν από φόρους, τόκους, αποσβέσεις, αποτέλεσμα μετάλλου και λοιπά έκτακτα έξοδα (a-EBITDA), τα οποία απεικονίζουν καλύτερα την οργανική και ταμειακή κερδοφορία της Εταιρίας, να αυξηθούν κατά 25,7% στο εννεάμηνο στα 130,4 εκ. ευρώ έναντι 103,8 εκ. ευρώ την προηγούμενη αντίστοιχη περίοδο, ενώ για το τρίτο τρίμηνο το aEBITDA ανήλθε σε 45,2 εκ. ευρώ έναντι 35,9 εκ. ευρώ για την περυσινή τριμηνιαία περίοδο».
Όπως εξηγεί «η άνοδος των τιμών των μετάλλων, είχε ως αποτέλεσμα λογιστικά κέρδη μετάλλου, τα οποία έφτασαν τα 50,0 εκ. ευρώ για το εννεάμηνο έναντι ζημίας 8,7 εκ. ευρώ για το εννεάμηνο του 2020, με τα τριμηνιαία μεγέθη για το αποτέλεσμα μετάλλου να ανέρχονται σε κέρδη 8,6 εκ ευρώ για το τρίτο τρίμηνο του ’21 έναντι κερδών 4 εκ. ευρώ για το τρίτο τρίμηνο του ’20. Το αποτέλεσμα του μετάλλου επέδρασε θετικά και στα μικτά κέρδη που ανήλθαν σε 187,4 εκ. ευρώ έναντι 99,8 εκ. ευρώ στο εννεάμηνο του 2020». Ωστόσο οι αυξημένες τιμές των μετάλλων αύξησαν το κεφαλαίο κίνησης της Viohalco, γεγονός που οδήγησε σε αύξηση του καθαρού δανεισμού κατά 107 εκ. ευρώ σε σχέση με το κλείσιμο της του 2020. Σε κάθε περίπτωση, τα κέρδη μετά από φόρους της Βιοχάκλο ανήλθαν σε 117,9 εκ. ευρώ έναντι κερδών 25 εκ. ευρώ το αντίστοιχο περυσινό διάστημα.
Mytilineos
Την ίδια περίοδο η Mytilineos ανακοίνωσε για το εννεάμηνο 62,4% αύξηση στα κέρδη ανά μετοχή σε προσαρμοσμένη για έκτακτα και μη επαναλαμβανόμενα γεγονότα βάση, σε σύγκριση με το εννεάμηνο του 2020, ή 18% σε μη προσαρμοσμένη βάση, με τα καθαρά κέρδη μετά από δικαιώματα μειοψηφίας να ανέρχονται σε 115 εκατ. Η μητρική της Αλουμίνιον της Ελλάδος σημείωσε αύξηση του Κύκλου Εργασιών 27% στα 1.698 εκ., σε σύγκριση με το εννεάμηνο του 2020 και 23% αύξηση των κερδών προ φόρων, τόκων και αποσβέσεων (EBITDA) που ανήλθαν σε 241 εκ. όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται «η Mytilineos καταγράφει φέτος νέα ιστορικά επίπεδα κύκλου εργασιών και κερδοφορίας».
Οι τιμές του αλουμινίου από τις αρχές του έτους έχουν σημειώσει κατακόρυφη άνοδο, καταγράφοντας νέα ιστορικά υψηλά, καθώς μια σειρά από παράγοντες, όπως τα μέτρα τόνωσης των οικονομιών λόγω της πανδημίας, η χαλαρή νομισματική πολιτική, οι πληθωριστικές πιέσεις, η κλιμακούμενη ενεργειακή κρίση και η παγκόσμια τάση προς την «πράσινη» οικονομία, συντελούν στη σημαντική αύξηση της παγκόσμιας ζήτησης και παράλληλα θέτουν περιορισμούς στην προσφορά και τη διαθεσιμότητα του μετάλλου. Ο Τομέας Μεταλλουργίας της Mytilineos στο εννεάμηνο του 2021 κατέγραψε κύκλο εργασιών 482,3 εκατ., που αντιστοιχεί σε 28,4% του συνολικού κύκλου εργασιών του ομίλου, έναντι 393 εκατ. την αντίστοιχη περίοδο του 2020.
Παραμένει σε λειτουργικά ελλείμματα η Λάρκο
Το 2022 οι μέσες τιμές του νικελίου στις διεθνείς αγορές εκτιμάται πως θα κυμανθούν πέριξ των 19.000-20.000 αλλά για να μην χάνει χρήματα η υπερχρεωμένη και υπό ειδική διαχείριση ΛΑΡΚΟ θα έπρεπε να πουλάει κοντά στα 21.000-23.000 δολάρια, εκτιμούν κύκλοι της αγοράς. Ωστόσο η μέση τιμή πώλησης μέχρι στιγμής φέτος είναι πλησιέστερα στα 17.000 ενώ οι τιμές έχουν αγγίξει ήδη τα 20.000 δολάρια και μάλιστα προ δυο εβδομάδων έφτασαν τα 21.000. Ακόμα και έτσι όμως η Λάρκο κατάφερε να πουλά ακριβότερα το όποιο μετάλλευμα μπορεί να διοχετεύσει στην αγορά και να περιορίσει το λειτουργικό της έλλειμμα αναφέρουν στην Κ πηγές της Εδικής Διαχείρισης που τρέχει αυτή την περίοδο την εταιρεία μέχρι να ολοκληρωθούν οι διαγωνισμοί για την εκμίσθωση του εργοστασίου και την πώληση των μεταλλίων.
Στην περίπτωση της ΛΑΡΚΟ οι αιτίες που δεν τις επιτρέπουν να γυρίσει σε λειτουργική κερδοφορία είναι πολλές. Δηλαδή δεν είναι μόνον το αυξημένο ενεργειακό κόστος, αφού η εταιρεία έχει τεράστια χρέη προς τη ΔΕΗ τα οποία αγωνίζεται να εξυπηρετήσει ρυθμισμένα και έτσι κάθε άλλο παρά εύκολη είναι η συμβασιοποίηση των τιμολογίων σε σταθερά επίπεδα. Το πρόβλημα της ΛΑΡΚΟ είναι διαρθρωτικό : «η μη συντήρηση του εργοστασίου γενικά και ειδικά ηλεκτροκαμίνων, περιστροφικών, και λοιπού εξοπλισμού, η παραγωγική διαδικασία, η διαδικασία στην εφοδιαστική αλυσίδα μεταλλευμάτων και κρίσιμων πρώτων υλών και υλικών και βέβαια το κόστος ενέργειας, συνθέτουν μια δύσκολη, αν όχι άλυτη με τα σημερινά δεδομένα, εξίσωση», σημειώνουν στην Κ οι ίδιες πηγές. Διότι όλα αυτά μεταφράζονται αυτονόητα σε χαμηλή παραγωγικότητα και ανταγωνιστικότητα αλλά και ποιότητα του παραγόμενου προϊόντος. Επισημαίνεται πως το εργατικό κόστος στο συνολικό κόστος κυμαίνεται πέριξ του 15-18%. «Το μέλλον για την μεταλλουργία του νικελίου είναι πάντως ευοίωνο, υπό την προϋπόθεση όμως πως θα γίνουν οι απαραίτητες τροποποιήσεις και επενδύσεις», υπογραμμίζουν.
Αυτή την περίοδο προχωρούν οι απαραίτητες διαδικασίες για να κληθούν να δώσουν δεσμευτικές προσφορές οι ενδιαφερόμενοι επενδυτές στους δυο διαγωνισμούς, του Ειδικού Διαχειριστή και του ΤΑΙΠΕΔ, για την παραχώρηση της υπερχρεωμένης ΛΑΡΚΟ. Απαιτούνται όμως ακόμα ρυθμίσεις για να καλυφθούν οι επενδυτές από το ενδεχόμενο να βρεθούν αντιμέτωποι με περιβαλλοντικές παραβάσεις της προηγούμενης ιδιοκτησίας ενώ μένει να διευκρινιστεί και η ακριβής διαδικασία, το λεγόμενο shoot-out, με την οποία θα εξασφαλιστεί πως όποιος πλειοδοτήσει στο διαγωνισμό για την παραχώρηση του εργοστασίου από το ΤΑΙΠΕΔ θα μπορέσει να αποκτήσει και τα ορυχεία που πουλάει η Ειδική Διαχείριση και τούμπαλιν. Στην διαγωνιστική διαδικασία έχουν μείνει ενεργοί ο όμιλος Mytilineos, η κοινοπραξία της ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ με την ΑD Holdings και η Commodity & Mining Insight.
[ΠΗΓΗ: https://www.newshub.gr/, από moneyreviews.gr, 12/12/2021]