Στην έκτακτη σύνοδο των Υπουργών Ενέργειας της Ε.Ε. στις Βρυξέλες σε λίγες μέρες, θα εξεταστούν διάφορες προτάσεις για την αντιμετώπιση της ενεργειακής κρίσης. Μια από τις προτάσεις αφορά την επιβολή πλαφόν στην τιμή του φυσικού αερίου που χρησιμοποιείται για την παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος…
Τούτο μοιάζει με “ελληνικό αστείο”, καθώς θυμίζει τη διαφορετική τιμή του πετρελαίου θέρμανσης, σε σχέση με το πετρέλαιο κίνησης και το πετρέλαιο που πωλείται σε ναυτιλιακές…
Στις διαφορές αυτές οφείλεται το μεγαλύτερο τμήμα του εγχώριου λαθρεμπορίου, με γενιές ελεγκτών και ελεγχόμενων να έχουν θησαυρίσει..
Φανταστείτε τι έχει να γίνει αν σε πανευρωπαϊκό επίπεδο επιχειρηθεί να υπάρξουν δύο τιμές για το φυσικό αέριο…, με τη Ρωσία και τους ολιγάρχες της να αποτελούν βασικό παράγοντα των εξελίξεων…
Αντιθέτως, σε μια συνέντευξή του στη Bild am Sonntag ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας, Κρίστιαν Λίτνερ, ανέφερε τους προβληματισμούς του για την αντιμετώπιση της ενεργειακής κρίσης μέσω της αλλαγής της λειτουργίας της ενεργειακής αγοράς έτσι ώστε οι τιμές να μην είναι πλέον συνδεδεμένες με το ολοένα και ακριβότερο φυσικό αέριο, δημιουργώντας κέρδη δισεκατομμυρίων ευρώ για τους διαχειριστές αιολικών, ηλιακών και ανθρακικών εγκαταστάσεων “εις βάρος των καταναλωτών”…
Στο ίδιο μήκος κύματος και ο “Πράσινος” υπουργός Οικονομίας, Ρόμπερτ Χάμπεκ, ο οποίος συμφωνεί με τις απαραίτητες αλλαγές στην αγορά ηλεκτρικής ενέργειας ώστε να αποσυνδεθεί η τιμή που πληρώνουν οι πελάτες από τις τιμές του φυσικού αερίου…
Με βάση τα στοιχεία του 2020-2021, το 15% της ηλεκτρικής ενέργειας που παράγει η Γερμανία προέρχεται από τη χρήση φυσικού αερίου. Το μεγαλύτερο μερίδιο στην παραγωγή ηλεκτρισμού, περί το 30%, το είχαν οι μονάδες λιγνίτη και άνθρακα (Brown και Hard Cole), το 23% τα αιολικά πάρκα, το 13% τα πυρηνικά εργοστάσια και το 10% τα φωτοβολταϊκά κ.λπ.
Οι λύσεις που υπάρχουν με βάση την κοινή λογική είναι είτε να μειώσει την κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας κατά 15%, π.χ. κλείνοντας τις μονάδες φυσικού αερίου, είτε να τις υποκαταστήσει με την αύξηση της παραγωγής από τις μονάδες άνθρακα αφού η γερμανική κυβέρνηση δεν φαίνεται να σκέφτεται την παράταση της λειτουργίας των πυρηνικών μονάδων.
Το πλέον πιθανό είναι στο τέλος να επιλέξουν έναν συνδυασμό και των δύο. Δηλαδή να αυξήσουν την παραγωγή από άνθρακα και να παρατείνουν τη λειτουργία κάποιων πυρηνικών μονάδων.
Οι ΑΠΕ κατέχουν σημαντικό μερίδιο στην παραγωγή, αλλά η παραγωγή τους εξαρτάται από ανεξέλεγκτους παράγοντες και όσο δεν υπάρχουν συστήματα αποθήκευσης η συνεισφορά τους είναι αμφίβολη…
Το πρόβλημα αυτής τη πρότασης προσκρούει στα υψηλά τέλη ρύπων. Τούτο σημαίνει πως η αύξηση της παραγωγής από λιγνίτη και άνθρακα, ακόμη και αν βρεθούν οι μονάδες και οι πρώτες ύλες εγκαίρως, δεν είναι φθηνή λύση γιατί εμπεριέχει υψηλά τέλη ρύπων…
Μια πιο αποτελεσματική λύση θα ήταν η δραστική μείωση των τελών διοξειδίου του άνθρακα. Μια κίνηση σαν αυτή θα είχε καταλυτικές συνέπειες στη τιμή της ηλεκτρικής ενέργειας, αλλά θα επιδείνωνε τις συνέπειες για την κλιματική αλλαγή και το περιβάλλον γενικότερα.
Μοιάζει η μόνη ρεαλιστική λύση όμως και η “γοητεία” της θα αυξάνεται τους επόμενους μήνες αντιστρόφως ανάλογα με την πτώση της θερμοκρασίας.
Στη στήλη αυτή, σε ανύποπτο χρόνο, πριν η ενεργειακή κρίση εμφανιστεί στον ορίζοντα και ο Πούτιν αποκαλύψει εντελώς τις προθέσεις του, είχαμε αναφερθεί στο ζήτημα.
Τον Φεβρουάριο του 2021 είχαμε αναφέρει τους προβληματισμούς για τον πρόχειρο τρόπο με τον οποίο επιχειρείται η ενεργειακή μετάβαση, χάρη κυρίως στις γερμανικές εμμονές.
Είχαμε αναφέρει τότε το βιβλίο “False Alarm: How Climate Change Panic Costs Us Trillions, Hurts the Poor, and Fails to Fix the Planet…”, του Bjorn Lomborg, ο οποίος υποστήριζε πως ο κακός και βιαστικός σχεδιασμός της ενεργειακής μετάβασης θα οδηγήσει σε πολύ υψηλές ενεργειακές τιμές και αυτό θα βάλει σε κίνδυνο τις δημοκρατίες της Δύσης γιατί οι κοινωνίες θα στραφούν στα “λαϊκίστικά” κινήματα…
Ο Lomborg καταλήγει στο συμπέρασμα πως καθώς η κλιματική αλλαγή είναι δύσκολο να αναστραφεί, θα ήταν προτιμότερο να υπάρξουν μέτρα προστασίας από τις συνέπειες. Το κόστος θα είναι χαμηλότερο και τα αποτελέσματα ουσιαστικότερα. Προτείνει η ενεργειακή μετάβαση να επανασχεδιαστεί με πιο αργούς ρυθμούς.
Με την τροπή που έχουν πάρει τα πράγματα, η εκτίμηση του Lomborg για ενεργειακή κρίση με οικονομικές και πολιτικές συνέπειες επαληθεύεται.
Η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία απλώς αποτέλεσε το “κερασάκι στη τούρτα”. Οι τιμές είχαν αρχίσει να ανεβαίνουν νωρίτερα, καθώς η επιτάχυνση της ενεργειακής μετάβασης οδήγησε σε μείωση των επενδύσεων στην ανάδειξη νέων κοιτασμάτων.
Νομίζω είναι θέμα χρόνου η αλλαγή πολιτικής στο θέμα των ρύπων, γιατί αν δεν την κάνουν οι παρούσες πολιτικές ηγεσίες, θα την κάνουν άλλες που θα είναι πρόθυμες.
Αναμείνατε ανατροπές λοιπόν στα ενεργειακά…
Τούτο μπορεί να σημαίνει πως πολλές επενδύσεις των τελευταίων χρόνων με βάση την ενεργειακή μετάβαση μπορεί να αποδειχτούν λιγότερο ανταγωνιστικές.
Η Ελλάδα “πρωτοπορεί”…
Αν μελετήσει κάποιος τα ισοζύγια παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας ανά χώρα από διάφορες πηγές, θα διαπιστώσει με έκπληξη πως η Ελλάδα σε ό,τι αφορά την εξάρτηση από το φυσικό αέριο κατέχει τη δεύτερη θέση μετά την Ολλανδία. Αν δε λάβουμε υπόψη πως η Ολλανδία είναι σημαντικός παραγωγός και εξαγωγέας φυσικού αερίου, η Ελλάδα εμφανίζεται σαν την πλέον εξαρτημένη χώρα από το φυσικό αέριο…
Αλήθεια πως τα καταφέραμε έτσι…
[ΠΗΓΗ: https://www.capital.gr/, του Κώστα Στούπα, 30/8/2022]