Σύμφωνα με τον Σύνδεσμο Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων η χώρα μας διαθέτει πλούσια κοιτάσματα, αλλά και «σπάνιες γαίες» που είναι σήμερα περιζήτητες.
Στα «χαρτιά» εδώ και 11 χρόνια παραμένει η εθνική στρατηγική για την αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου της χώρας, ενώ την ίδια στιγμή σειρά μακροχρόνιων εμποδίων βάζουν φρένο στην ανάπτυξη των μεταλλευτικών βιομηχανιών.
Τα παραπάνω υπογράμμισε ο πρόεδρος του Συνδέσμου Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων Αθανάσιος Κεφάλας στη διάρκεια ενημερωτικής συνάντησης με τους δημοσιογράφους.
Ο κ. Κεφάλας απαντώντας σε σχετική ερώτηση τόνισε πως η Ελλάδα είναι πλούσια σε κρίσιμα μέταλλα και ορυκτά για την πράσινη ενεργειακή μετάβαση όχι μόνο της χώρας αλλά και όλης της Ευρώπης.
Σύμφωνα με τον ίδιο η Ελλάδα έχει πλούσιο δυναμικό και έφερε ως πρώτο παράδειγμα τον βωξίτη: «Συμπεριλαμβάνεται στα κρίσιμα ορυκτά για την Ευρώπη. Η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα στην Ευρώπη που είναι αξιόπιστη στον εφοδιασμό της Γηραιάς Ηπείρου», σημείωσε και συνέχισε: «Για τις μπαταρίες χρειαζόμαστε το νικέλιο. Διαθέτουμε πλούσια κοιτάσματα σε σιδηρονικέλιο. Πρέπει να αλλάξουμε τις τεχνολογίες επεξεργασίας, όμως η αρχή είναι εδώ: Στην Εύβοια, την Στερεά Ελλάδα και την Καστοριά».
Ο ίδιος μίλησε και για τα κοιτάσματα της Βορείου Ελλάδας, θυμίζοντας πως το ΕΑΓΜΕ έχει κάνει έρευνες και γνωρίζουμε την ύπαρξη κι άλλων κρίσιμων μεταλλευμάτων.
Αξίζει να σημειωθεί πως κρίσιμα μέταλλα για την ενεργειακή μετάβαση θεωρούνται μεταξύ άλλων: Το λίθιο, το νικέλιο, το αλουμίνιο (βγαίνει από το βωξίτη) και ο χαλκός. Κοιτάσματα με αυτά τα ορυκτά υπάρχουν στην Ελλάδα, ενώ ο αρχικός “χάρτης” που είχε δημιουργήσει το ΕΑΓΜΕ έδειχνε ότι υπάρχουν σημαντικά κοιτάσματα που δεν έχουν τύχει εκμετάλλευσης μέχρι σήμερα.
Ακόμα πιο σημαντικά ορυκτά στο πλαίσιο της ενεργειακής μετάβασης θεωρούνται οι λεγόμενες “σπάνιες γαίες”. Στο “χάρτη” του ΕΑΓΜΕ υπάρχουν περιοχές, κυρίως στη βόρεια Ελλάδα, με σοβαρές ενδείξεις ύπαρξης σπάνιων γαιών που απαιτούν πιο συστηματική έρευνα.
Στις σπάνιες γαίες πάντως συγκαταλέγεται και το κοβάλτιο, το οποίο σε πολύ μικρές ποσότητες περιέχεται και στο μετάλλευμα που αξιοποιεί η ΛΑΡΚΟ για την παραγωγή σιδηρονικελίου.
Ο κ. Κεφάλας επισήμανε πως από το 2012 υπάρχει εθνική στρατηγική για την αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου της χώρας ωστόσο, σύμφωνα με τον ίδιο, «απαιτείται πολιτική βούληση για την υλοποίηση της».
Τα μακροχρόνια εμπόδια
Ο πρόεδρος του ΣΜΕ αναφέρθηκε, εξάλλου, και στα χρονίζοντα ανοικτά ζητήματα που ταλαιπωρούν τον κλάδο. Όπως τόνισε, «με πολλούς τρόπους έχουμε κατά καιρούς επισημάνει στα αρμόδια υπουργεία σημαντικά εμπόδια στην ανάπτυξη του κλάδου και έχουμε εκφράσει δημόσια τον προβληματισμό μας για τη χαμηλή προτεραιότητα στη δρομολόγηση διαδικασιών άρσης των. Μία σειρά από θέματα καθυστερούν να αντιμετωπιστούν, με αποτέλεσμα τη δημιουργία ανταγωνιστικών μειονεκτημάτων και αποθάρρυνση για νέες επενδύσεις στον εξορυκτικό κλάδο».
Ενδεικτικά, παρέθεσε:
- Τις καθυστερήσεις, κυρίως, στην περιβαλλοντική αδειοδότηση. Δώδεκα χρόνια μετά τη θέσπιση τους, οι Πιστοποιημένοι Αξιολογητές ακόμα δεν έχουν δραστηριοποιηθεί.
- Το Ειδικό Χωροταξικό των Ορυκτών Πρώτων Υλών ήδη κλείνει κοντά μία δεκαετία συζητήσεων και μελετών και το πρόβλημα της προστασίας του μέλλοντος των ορυκτών από ανταγωνιστικές χρήσεις οξύνεται.
- Σε αντίθεση με τις πρακτικές και τις οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την εξόρυξη σε περιοχές NATURA, η χώρα μας την έχει εξαιρέσει από τις δύο ζώνες προστασίας και πολλοί μελετητές Ειδικών Περιβαλλοντικών Μελετών την εξαιρούν αναιτιολόγητα και από τις υπόλοιπες δύο.
- Χάνεται σταδιακά έμπειρο προσωπικό. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, η διόγκωση της έλλειψης χειριστών, των οποίων οι άδειες στηρίζονται ακόμα, κυρίως, στην εμπειρία και όχι στην εκπαίδευση και πιστοποίηση των ικανοτήτων και δεξιοτήτων τους.
(Φωτό: ΛΑΡΚΟ EUROKINISSI)
[ΠΗΓΗ: https://www.news247.gr/, του Θοδωρή Παναγούλη, 16/3/2023]