Είναι πλέον ξεκάθαρο το πολιτικό παιχνίδι της κας Ιγγλέζη… Το καταγγέλλουν και οι ίδιοι οι εργαζόμενοι στα μεταλλεία. Η «βουλεύτρια», προσδεμένη στο άρμα Λαφαζάνη, δηλαδή την εσωκομματική αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ, προσπαθεί με νύχια και με δόντια να κλείσει η επένδυση στις Σκουριές για να μπορέσει να δικαιολογήσει την πολιτική της παρουσία… Με ανύπαρκτη κοινοβουλευτική δράση, τόσα χρόνια έχει αφιερωθεί σε αυτόν τον «αγώνα», ως το μόνο μέσο το οποίο μπορεί να της δώσει κάποια δημοσιότητα μέσω του θέματος των Σκουριών, αφού –κακά τα ψέματα–, αν δεν υπήρχαν οι Σκουριές κανείς δεν θα ήξερε την κα Ιγγλέζη, η οποία ως πολιτικός δεν είναι και καμιά αποκάλυψη… Στην πολιτική μιλάνε τα έργα… Ποιο είναι το έργο της κας Ιγγλέζη για την περιοχή; Να φοράει μπλουζάκι «SOS Χαλκιδική» και να γυρίζει στις antigold διαδηλώσεις; Ή να δηλώνει σε φιλο-Συριζαϊκά έντυπα, κανάλια και ραδιοσταθμούς πως «οι Σκουριές πρέπει να κλείσουν»;
Αλήθεια θα είχε ξαναβγεί «βουλεύτρια» αν δεν είχε όλη αυτή την προβολή από τον «αγώνα» της στις Σκουριές; Δηλαδή τον αγώνα της να κλείσει μια επένδυση για την οποία δεν έχει την παραμικρή ιδέα, και να μείνουν 2.000 άνεργοι για να απολαμβάνει η ίδια τον βουλευτικό της θώκο; Δυστυχώς όμως για εκείνη, τώρα θα βρίσκει απέναντί της όχι μόνο τους εργαζόμενους στα μεταλλεία, αλλά τους ίδιους τους κατοίκους της Χαλκιδικής. Και είναι ιστορικά αποδεδειγμένο πως όποιος πολιτικός επιδιώκει τέτοια πόλωση, απλά εξαφανίζεται από το τοπίο!