Στον κο Παπαγεωργίου και τους συναγελαζόμενους στο antigold.org ξινίζει τώρα και η ζητούμενη πολιτική λύση για τις Σκουριές… Αλλά ποιοι ήταν αυτοί άραγε που στις αρχές του έτους ζήταγαν πολιτική λύση από τον ΣΥΡΙΖΑ – όταν είχαν καβαλήσει το καλάμι και νόμιζαν πως «έγιναν εξουσία»; Ποιοι ήταν αυτοί που η νομικές αποφάσεις του ΣτΕ δεν σήμαιναν τίποτα και περίμεναν την «πολιτική λύση από την κυβέρνηση της Αριστεράς»; Πόσες φορές δεν έχει αναφέρει η κα Ιγγλέζη πως ο ΣΥΡΙΖΑ θα έδινε λύση στο θέμα «κλείνοντας τα μεταλλεία», όπως είχε υποσχεθεί; Αυτό τι θα ήταν; Δεν θα ήταν πολιτική λύση;
ΜΕ ΠΟΙΟ ΘΡΑΣΟΣ ΕΡΧΕΤΑΙ ΣΗΜΕΡΑ το «κίνημα» μέσω του κου Παπαγεωργίου και των αναρτήσεών του να δηλώνει πως «Ξέρει η εταιρεία γιατί ζητάει πολιτική λύση. Η “λύση” πρέπει να είναι πολιτική γιατί δεν μπορεί να είναι νομική.» Να θυμίσουμε πως νομική λύση δόθηκε τουλάχιστον 11 φορές και την αγνόησε επιδεικτικά και η κυβέρνηση και το «κίνημα»…
Και σπεύδει να αιτιολογήσει πως «Η οριστική κρίση της Ολομέλειας του ΣτΕ μπορεί να είναι ακυρωτική για την απόφαση Σκουρλέτη και όλα τα έργα να συνεχιστούν, αλλά ΚΑΜΜΙΑ απόφαση του ΣτΕ δεν μπορεί να κλείσει το θέμα της μεταλλουργίας που, όπως έχουμε πει πολλές φορές, είναι ο στόχος της σύμβασης μεταξύ κράτους και εταιρείας. Το ΣτΕ μπορεί να κάνει –και πιθανότατα θα κάνει– απίθανες νομικές ακροβασίες για να αποφανθεί ότι η απόφαση Σκουρλέτη εκδόθηκε παράτυπα και πρέπει να ακυρωθεί. ΔΕΝ μπορεί όμως να πει ότι η μεταλλουργική μέθοδος flash smelting (flash gordon μάλλον, γιατί περί επιστημονικής φαντασίας πρόκειται) μπορεί να εφαρμοστεί στη Χαλκιδική»
Αφού προδικάζει την θετική για την επένδυση απόφαση του ΣτΕ που αναμένεται τέλος του μήνα (και την απαξιώνει μαζί με όλο το ΣτΕ), λέει και ένα σωστό… Όντως το ΣτΕ δεν μπορεί να πει ότι η μεταλλουργική μέθοδος flash smelting μπορεί να εφαρμοστεί στη Χαλκιδική, αυτό το έχουν ήδη αποδείξει άλλοι, και συγκεκριμένα οι ίδιοι οι άνθρωποι που έχουν την πατέντα της μεθόδου.
Όσο για την φοβερή δήλωση πως «Ούτε μπορεί να κρίνει αν η αρμόδια υπηρεσία ορθώς έθεσε στην εταιρεία τους όρους που έθεσε», αυτό θα πρέπει να μας το εξηγήσει… Μάλλον οι νομικές του γνώσεις χωλαίνουν… Το «να αναπέμψει την υπόθεση “μεταλλουργία” πίσω στη Διοίκηση για νέα κρίση με πληρέστερη αιτιολόγηση», όπως αναφέρετε, δεν είναι κρίση κε Παπαγεωργίου; Εγώ το βλέπω σαν κρίση για την μη ορθή πρακτική που ακολούθησε η υπηρεσία…. Εσείς το βλέπετε κάπως αλλιώς; Τράβηγμα αυτιού;
Το ότι «όλα αυτά είναι ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΕΣ αρμοδιότητες της Διοίκησης και συγκεκριμένα του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας (ΥΠΕΡΕΝ)» που… βροντοφωνάζετε, τι σημαίνει; Το ότι έχετε εναποθέσει τις τελευταίες σας ελπίδες στο σκληροπυρηνικό ΥΠΕΡΕΝ; Για το οποίο, τι υπαινίσσεστε; Πως δεν ελέγχεται από πουθενά; Δεν λογοδοτεί στη δικαιοσύνη;
Το καλοκαίρι πέρασε και τα όνειρα θερινής νυκτός φαίνονται πλέον παρωχημένα αγαπητέ…