Η έκρηξη ανάπτυξης στην οικονομία αναβάλλεται. Προηγούνται οι εκρήξεις των λουκέτων… Ο ανασχηματισμός αναβάλλεται για μετά το Φθινόπωρο γιατί οι 153 θα ξαναγράψουν ιστορία… το Σεπτέμβρη. Τις ομαδικές απολύσεις και το ξεδόντιασμα των εργατοπατέρων. Οι εκλογές αναβάλλονται γιατί υπάρχουν και άλλα “χοντρά κάστανα” στην φωτιά να βγάλει ο ΣΥΡΙΖΑ. Το κυβερνητικό πρόγραμμα αναβάλλεται (αναγκαστικά) γιατί ποτέ δεν συντάχθηκε…
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ δεν θα πέσει απλά. Θα ανατιναχθεί. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα σκορπίσει σε πολλά κομμάτια που δεν θα συμμαζεύονται ούτε από τις “εφεδρείες” της αριστεράς…
Το καλοκαίρι κανείς δεν θα ασχοληθεί με τον ΣΥΡΙΖΑ. Οι θεσμοί θα κανονίσουν τις δόσεις του σταγονόμετρου μέχρι τον Σεπτέμβρη. Και η αντιπολίτευση θα κοιτάει, που και που, πόσο ωρίμασε το φρούτο… και πότε θα είναι έτοιμο να πέσει…
Τίποτε άλλο. Εμείς δεν υπάρχουμε για την αντιπολίτευση. Να μας δώσει τουλάχιστον μια – δυο εικόνες πως θα ανακόψει την κατηφόρα της οικονομίας. Πως μπορεί να κάνει τη νύχτα (γιατί σε νύχτα ζούμε) ξημέρωμα και μέρα.
Όλο το αναβάλει και η αντιπολίτευση για να παραστήσει τι; Τον σωτήρα; Το ναυαγοσώστη του σαπιοκάραβου που είχε στα χέρια της από το 2007 και μας έκρυβε μέσα στα αμπάρια του για να μην καταλαβαίνουμε ότι από τότε έμπαζε νερά;
Το θέμα όμως τώρα είναι η κυβέρνηση και οι οραματιστές μιας Ελλάδας που ίσως το 2018 να μη ξέρει που θα βρίσκεται. Στην Ευρώπη με το ευρώ ή στο παραπέτασμα με τη δραχμή;
Η κυβέρνηση δεν κυβερνά. Και, όπως φαίνεται, δεν πρόκειται να κυβερνήσει όσο και αν βλέπει ότι θα πέσει μέσα σε ανατινάξεις επιχειρήσεων και κλάδων. Που τους ξέρει και σήμερα αλλά οι υπουργοί της κάνουν πως δεν βλέπουν…
Τι πηγαίνει καλά σήμερα στη χώρα και τι κάνει η κυβέρνηση για να μετριάσει έστω την κατρακύλα;
Η βιομηχανική παραγωγή, οι βιομηχανικές εξαγωγές, οι βιομηχανικές παραγγελίες παραμένουν στο επίπεδο εκείνο που δεν επιτρέπει ούτε άλλο ρίσκο ούτε άλλες λύσεις.
Ο ΙΟΒΕ κάνει ό,τι μπορεί να παρουσιάσει την κατάσταση, με κομψό τρόπο, αλλά η πραγματικότητα στην αγορά είναι αμείλικτη. Η βαριά βιομηχανία λειτουργεί στο μίνιμουμ της δυναμικότητάς της γιατί το κόστος παραγωγής και οι όροι ανταγωνισμού δεν αφήνουν περιθώρια για κουτουράδες.
Για προσλήψεις ούτε λόγος. Για απολύσεις τα νούμερα είναι σκέτη τραγωδία. Εάν κάτι δεν αλλάξει (που δεν θα αλλάξει) 35.000 εργαζόμενοι, στον ευρύτερο χώρο της μεταποίησης, θα χάσουν τη δουλειά τους μέχρι το Φθινόπωρο.
Και ο κορυφαίος για τη βιομηχανική ανάπτυξη της χώρας υπουργόςΣταθάκης τι κάνει;
Ο υπουργός Οικονομίας και Ανάπτυξης Γ. Σταθάκης μιλάει, που και που, για απλοποιήσεις διαδικασιών στις αδειοδοτήσεις και Γραφεία εξυπηρέτησης επενδύσεων και επενδυτών, ενώ ζητούμενο παραμένει και θα παραμένει ο επενδυτής και η επένδυση…
Την ίδια στιγμή όμως στα συρτάρια ή και στα υπόγεια του υπουργείου του όμως κιτρινίζουν από την πολυκαιρία μελέτες, υπομνήματα, προτάσεις και ιδέες επιχειρηματιών, του ΟΟΣΑ, των κλιμακίων επενδύσεων της Κομισιόν, πολλών εισηγητών των ΕΣΠΑ.
Που είναι λοιπόν η αναπτυξιακή πολιτική του Γ. Σταθάκη; Αλλά ας τους ξεχάσουμε τους βιομήχανους και μάλιστα της βαριάς βιομηχανίας. Θα ζήσουμε με τους μικρομεσαίους.
Ποια είναι όμως η πολιτική για να εξισορροπήσουν οι μικρομεσαίοι το κόστος τους και τις ταλαιπωρίες τους από την έλλειψη ρευστότητας, από την απουσία Τραπεζικής χρηματοδότησης, από τα capitalcontrols;
Ας βγει αύριο το πρωί το υπουργείο Οικονομικών ή το υπουργείο Οικονομίας να πουν συγκεκριμένα πράγματα για την πολιτική υπέρ των μικρομεσαίων επιχειρήσεων για να αποστομώσουν και τα Επιμελητήριά τους (Αθηνών, Πειραιώς, Θεσσαλονίκης) που αντιλέγουν πως η νέα φορολογική πολιτική και η έλλειψη ρευστότητας φέρνουν άλλα 25.000 λουκέτα καλοκαιριάτικα.
Και αν ακόμη οι μικρομεσαίοι μαζί με τους βιομήχανους, τους εξαγωγείς και τους εμπόρους “ξινίζουν” την πρώτη φορά αριστερή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ας μας πουν για την πολιτική (όχι τα αριστερά οράματα και τις ιδέες καφενείου) στην γεωργική ανάπτυξη και την τόνωση των εξαγωγών της εθνικής αγροτικής παραγωγής.
Ας μας πουν ποια είναι τα πεπραγμένα των υπουργείων της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, όχι βεβαίως ως αποτέλεσμα του ενός χρόνου διακυβέρνησης, αλλά ως σχέδιο συγκεκριμένων μέτρων για την γεωργία, την κτηνοτροφία, την αλιεία, την μεταποίηση, τις μεταφορές, τις υποδομές, την ενέργεια, τα προγράμματα ενεργειακών διασυνδέσεων, τη ναυτιλία και τον τουρισμό.
Η οικονομία αντέχει λίγο ακόμη την κατηφόρα. Αλλά δεν αντέχει άλλα ψέματα και ακυβερνησία. Δεν αντέχει την ανυπαρξία τιμονιού και τιμονιέρη. Και επειδή η οικονομία έχει τους δικούς της κανόνες αν συνεχίσει στο σημερινό αριστερό αδιέξοδο δεν θα εκραγεί μόνο. Θα ανατιναχθεί. Το μπαρούτι μυρίζει ήδη σε κάθε γωνιά της.
[ΠΗΓΗ: capital.gr, του Γιώργου Κράλογλου, 3/6/2016]