Προχθές, Τετάρτη, δόθηκαν στην δημοσιότητα τα προκαταρκτικά στοιχεία των εσόδων του Ελληνικού δημοσίου για το μήνα Ιούλιο. Τα νέα ήταν πάρα πολύ άσχημα. Το συνολικό αποτέλεσμα μπορεί να συνοψιστεί με την φράση “κεραμίδα στα κεφάλια του οικονομικού επιτελείου”. Πιο συγκεκριμένα, η προκαταρκτικά υπολογιζόμενη υστέρηση από τον στόχο του μήνα, φτάνει τα €513 εκατομμύρια. Στην καλύτερη των περιπτώσεων, η τελική υστέρηση θα φτάσει τα €480 εκατομμύρια. Εξανεμίζοντας έτσι, το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος της καταγεγραμμένης στο πρώτο εξάμηνο, υπέρβασης στόχου για τα έσοδα του προϋπολογισμού…
Όπως είναι φυσικό, αυτό το γεγονός έχει προκαλέσει σοβαρότατη ανησυχία στο οικονομικό επιτελείο. Παρά τις διαψεύσεις και όλες τις προσπάθειες για να διασκεδαστούν οι εντυπώσεις. Δεν είναι μικρό πράγμα να έχεις “ιδρώσει” έξι μήνες, για να δημιουργήσεις (κυρίως μέσω κατασχέσεων) ένα “μαξιλάρι” στον κρίσιμο τομέα των εσόδων και στον πρώτο, πραγματικά δύσκολο εισπρακτικά, μήνα αυτό σχεδόν να εξανεμίζεται. Η ανησυχία είναι απόλυτα δικαιολογημένη. Διότι, πιθανή αποτυχία στο σκέλος των εσόδων σημαίνει, σχεδόν βέβαιη αποτυχία στον στόχο πρωτογενούς πλεονάσματος. Και αποτυχία σε αυτόν οδηγεί, αυτόματα, σε ενεργοποίηση του “κόφτη”. Πιθανόν πριν τον επόμενο Απρίλιο και μέσα στο 2016 (στον έλεγχο της πορείας των στόχων του προϋπολογισμού, κατά την δεύτερη αξιολόγηση)…
Η αναστάτωση (πανικός, κατά ορισμένες πληροφορίες) φαίνεται και από την ξαφνική και απρόσμενη ενεργοποίηση παλιότερης ρύθμισης, για κλιμακωτό χρονικά κλείσιμο επιχειρήσεων που συλλαμβάνονται να φοροδιαφεύγουν. Μέτρο το οποίο, υπό τις δεδομένες συνθήκες φορολογικού περιβάλλοντος, θα μπορούσε να αποτελεί μέρος μιας προσπάθειας μείωσης της φοροδιαφυγής. Επιφέρει ταυτόχρονα όμως, τεράστιο πολιτικό κόστος. Με δεδομένη λοιπόν την “απέχθεια” των κυβερνήσεων για αυτό, η λήψη του συγκεκριμένου μέτρου μας δίνει μια ξεκάθαρη ένδειξη για το τι ακριβώς επικρατεί στα μυαλών των μελών του οικονομικού επιτελείου…
Επίσης, εχθές το απόγευμα, δημοσιοποιήθηκαν τα στοιχεία για την πορεία των εισπράξεων των κρατικών εσόδων, έως 30 Ιουνίου. Όπου η εικόνα είναι και εδώ, πολύ κακή. Οι οφειλές προς το δημόσιο αυξήθηκαν κατά €1,2 δις τον Ιούνιο και έφθασαν τα €6,9 δις για το Α’ εξάμηνο, συνολικά. Δηλαδή €1,15 δις/μήνα, φθάνοντας το συνολικό άθροισμα στα €90 δις (WOW)! Επομένως, μιας και αυτός είναι ο ρυθμός αύξησης των ληξιπρόθεσμων οφειλών προς το δημόσιο, εδώ και πάρα πολύ καιρό, δεν πρέπει ν’ αναμένεται κάποιου είδους βελτίωση. Εκτός και υπάρχει κανείς ο οποίος να θεωρεί πως μπορεί να έχουν αποτέλεσμα οι, τουλάχιστον αστείες, ρυθμίσεις για την χρήση πλαστικού χρήματος…
Και ενώ η φορολογική πολιτική της κυβέρνησης έχει τα πιο πάνω αποτελέσματα, είναι απαραίτητο να εισπραχθούν €25 δις μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου (€5 δις/μήνα). Ένας στόχος εισπράξεων τον οποίο δεν έχει επιτύχει ποτέ πριν το Ελληνικό δημόσιο…
Ταυτόχρονα, από 1ης Αυγούστου αρχίζουν να εφαρμόζονται οι διάφορες μειώσεις σε συντάξεις, μερίσματα ταμείων και μισθούς (από αύξηση εισφορών, μιας και κατά την κυβέρνηση δεν μειώνονται οι μισθοί) οι οποίες θα φτάσουν ακόμη και το 50% συνολικά, σε ορισμένες περιπτώσεις συνταξιούχων. Πράγμα που θα έχει φυσικά σοβαρές επιπτώσεις στην ρευστότητα της αγοράς και τις πληρωμές προς δημόσιο και ιδιώτες…
Σε όλα τα παραπάνω, προσθέστε τον γνωστό και μη εξαιρετέο ΕΝΦΙΑ, του οποίου τα “ειδοποιητήρια” θα αρχίσουν να εμφανίζονται στις μερίδες TAXIS των φορολογουμένων, λίγο μετά τον Δεκαπενταύγουστο. Σύνολο φόρου τα €3,3 δις και στόχος είσπραξης τα €2,6 δις. Χωρίς αλλαγές, λόγω του μπάχαλου με τα Ε9. Οι αυξήσεις εκεί θα γίνουν από το 2017…
Δεν χρειάζεται να είναι κανείς οικονομική ιδιοφυΐα, για να αντιληφθεί ότι η οικονομική εικόνα η οποία διαμορφώνεται στο εσωτερικό, για τους επόμενους πέντε μήνες είναι, τουλάχιστον, κακή. Με τις πιθανότητες να δείχνουν πως στην πραγματικότητα θα αποδειχθεί ακόμη χειρότερη…
Σαν να μην έφταναν δε όλα αυτά, τα όσα συμβαίνουν στο εξωτερικό, δεν προμηνύουν ούτε εκεί κάτι καλύτερο. Η Τράπεζα της Αγγλίας έθεσε χθες σε εφαρμογή ένα πακέτο προληπτικών μέτρων για την αντιμετώπιση των συνεπειών του Brexit. Το πακέτο αυτό περιλαμβάνει:
- Α. Μείωση επιτοκίων κατά 0,25%, την πρώτη ύστερα από επτά χρόνια που φέρνει το βασικό επιτόκιο της στο ιστορικό χαμηλό του 0,25%
- Β. Αγορές εταιρικών ομολόγων μέχρι £10 δις, μόνο για τίτλους εταιρειών που έχουν “ουσιώδη συνεισφορά” στην Βρετανική οικονομία
- Γ. Νέα ποσοτική χαλάρωση (QE) με αγορές κρατικών ομολόγων ύψους μέχρι τα £60 δις και
- Δ. Νέο χρηματοδοτικό πρόγραμμα για την διασφάλιση των τραπεζών, ώστε να έχουν ευχέρεια να δανείζουν, μέχρι τα £100 δις!
Το πακέτο είναι, πραγματικά, τεράστιο. Και άκρως ενδεικτικό του βαθμού ανησυχίας ο οποίος διακατέχει τον MarcCarney για τις συνέπειες της εξόδου του Ηνωμένου Βασιλείου από την Ε.Ε.
Εάν συνδυάσουμε την (μεγάλη) ανησυχία του Καναδού Κεντρικού Τραπεζίτη με τα (σοβαρά) προβλήματα της συντριπτικής πλειοψηφίας των Ευρωπαϊκών τραπεζών, η εικόνα της διεθνούς οικονομικής κατάστασης, δείχνει και αυτή, κάθε άλλο παρά καλή.
Για να μην μακρηγορώ και κουράζω, όλα τα υπάρχοντα δεδομένα οδηγούν στο συμπέρασμα πως έχουμε μπει σε ένα εξαιρετικά δύσκολο πεντάμηνο. Ένα πεντάμηνο κατά το οποίο, οι εξελίξεις που έχουν ήδη δρομολογηθεί, μπορεί να δημιουργήσουν ακόμη μεγαλύτερα προβλήματα για την Ελλάδα…
Προβλήματα των οποίων τις λύσεις και το τίμημά τους, φυσικά, θα κληθούν να πληρώσουν οι απλοί πολίτες. Κουράγιο και υπομονή λοιπόν…
[ΠΗΓΗ: http://www.capital.gr/, του Πέτρου Λάζου, 5/8/2016]