Πραγματικά, κάποια πράγματα ξεπερνούν τα όρια της γελοιότητας… Ο κος Δημητριάδης δημοσιεύει άρθρο στην εβδομαδιαία εφημερίδα «Δρόμος της Αριστεράς», ένα έντυπο που –σύμφωνα με το δελτίο με τις επίσημες κυκλοφορίες–, την περασμένη εβδομάδα πούλησε 1.000 φύλλα πανελλαδικά…
Τι κάνει λοιπόν ο κος Δημητριάδης; Και η ερώτηση είναι αν το κάνει μόνος του ή είναι γραμμή του αποθνήσκοντος «κινήματος»… Απευθύνεται σε ένα ακροατήριο αριστερότερα του ΣΥΡΙΖΑ, και κατηγορεί την κυβέρνηση για αθέτηση υποσχέσεων σχετικά με το «κλείσιμο των Σκουριών»!!!
Όπως ο πνιγμένος πιάνεται από τα μαλλιά του, έτσι και το ξεφουσκωμένο «κίνημα» ψάχνει απελπισμένο ερείσματα. Να σκεφθείτε πως ακόμα και η πασιονάρα Ιγγλέζη έχει εξαφανιστεί…
Το άρθρο λοιπόν αφού πλέκει το εγκώμιο του «κινήματος» προσπαθώντας να το πλασάρει στους αναγνώστες του «Δρόμου της Αριστεράς» ως «αυθόρμητο, ισχυρό και μαζικό» (!!!), αναλώνεται στην γνωστή απίστευτη antigold επιχειρηματολογική μπουρδολογία στηριζόμενο σε δύο πυλώνες… Την αθέτηση των υποσχέσεων ΣΥΡΙΖΑ και την ελπιδοφόρα «απόφαση Σκουρλέτη» – που έχει καταντήσει το antigold ευαγγέλιο…
Για να μας αποτελειώσει, ο Ομότιμος, καταλήγει ως εξής:
«Οι των βιολογικών επιστημών, και όχι μόνο, γνωρίζουν τη διάκριση μεταξύ συμβίωσης και παρασιτισμού. Στη συμβίωση έχουμε συνύπαρξη που αποβαίνει σε αμοιβαίο όφελος. Στον παρασιτισμό έχουμε συνύπαρξη με μονομερή ωφέλεια του ενός εις βάρος του άλλου. Μια αντίστοιχη διάκριση θα μπορούσε να γίνει και για συγκεκριμένες επενδύσεις στη χώρα μας: εκείνων που είναι (ή θα είναι) συμβιωτικές με το κράτος και εκείνων που είναι (ή θα είναι) παρασιτικές έναντι του κράτους».
Από πότε μια επένδυση του ενός δις. είναι παρασιτική; Αυτό είναι τουλάχιστον ύβρις στο σημερινό κράτος των παρασιτικών συνδικαλοκρατούμενων ΔΕΚΟ, και του στρατού των παρατρεχάμενων και των συμβούλων. Βέβαια για το κοινό του «Δρόμου της Αριστεράς», ονειροπόλων δραχμιστών και ιδεοληπτικών παρωπιδικών «αντικαπιταλιστών» του καναπέ, αυτά που λέει ο Σαράντης, καλά ακούγονται… Κρίμα την πανεπιστημιακή καριέρα…
ο